دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Frédéric Lordon
سری:
ISBN (شابک) : 9782358722322
ناشر: La fabrique éditions
سال نشر: 2019
تعداد صفحات:
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 394 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Vivre sans ? به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بدون زندگی کردن؟ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این شاید پویاترین گفتمان در تخیل معاصر چپ باشد، اما قدرت جذب آن مشکلآفرینترین هم است. زیرا او به ما یک "زندگی بدون" وعده می دهد: بدون نهادها، بدون دولت، بدون پلیس، بدون کار، بدون پول - "غیرقابل اداره". اقبال اظهارات آن گاهی عمق زیربنای فلسفی آنها را می پوشاند. که ما میتوانیم قوام یک «ضدسیاسی» را به آن بدهیم، که یا بهعنوان سیاستی محدود به متناوبها («شدن»، «تقسیم مجدد افراد حساس»)، یا بهعنوان خطمشی اختصاصیافته برای شخصیتهای برتر («سوژهها»، «هر گونه تکینگیها» شناخته میشود. ) . یا در نهایت به عنوان سیاست «اخراج». استیضاح، دقیقاً به معنای بازگرداندن قدرت نیست - اما آیا می توانیم؟ در اینجا، دیدگاه اسپینوزیستی نسبت به نهادها پاسخ میدهد که قدرت جمع لزوما اعمال میشود و با «نهاد» باید هر گونه تأثیر این قدرت را درک کنیم. به طوری که واقعیت نهادی همان شیوه وجود جمع است. اگر اینطور است، جستجوی فرمول «زندگی بدون نهادها» بن بست است. از نظر نهادها، سؤال مربوطه «با یا بدون» نیست؟ "- تعدادی وجود خواهد داشت. این شکلی است که باید به آنها داده شود. مطمئناً مؤسساتی هستند که ما می توانیم آنها را نابود کنیم (کار کنند). دیگران که ما می توانیم پسرفت (پول). در نهایت، دیگرانی که می توانیم تغییر دهیم. زیرا، نه "بی زندگی"، بلکه متفاوت زندگی کردن.
C’est peut-être le discours le plus dynamique dans l’imaginaire contemporain de la gauche, mais ce qui fait son pouvoir d’attraction est aussi ce qu’il a de plus problématique. Car il nous promet la « vie sans » : sans institutions, sans État, sans police, sans travail, sans argent – « ingouvernables ». La fortune de ses énoncés recouvre parfois la profondeur de leurs soubassements philosophiques. Auxquels on peut donner la consistance d’une « antipolitique », entendue soit comme politique restreinte à des intermittences (« devenirs », « repartages du sensible »), soit comme politique réservée à des virtuoses (« sujets », « singularités quelconques »). Soit enfin comme politique de « la destitution ». Destituer, précisément, c’est ne pas réinstituer – mais le pouvons-nous ? Ici, une vue spinoziste des institutions répond que la puissance du collectif s’exerce nécessairement et que, par « institution », il faut entendre tout effet de cette puissance. Donc que le fait institutionnel est le mode d’être même du collectif. S’il en est ainsi, chercher la formule de « la vie sans institutions » est une impasse. En matière d’institution, la question pertinente n’est pas « avec ou sans ? » – il y en aura. C’est celle de la forme à leur donner. Assurément il y a des institutions que nous pouvons détruire (le travail). D’autres que nous pouvons faire régresser (l’argent). D’autres enfin que nous pouvons métamorphoser. Pour, non pas « vivre sans », mais vivre différemment.