دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سیاست ویرایش: نویسندگان: Eric Hobsbawm سری: ISBN (شابک) : 8535929835, 9788535929836 ناشر: Companhia das Letras سال نشر: 2017 تعداد صفحات: 0 زبان: Portuguese فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب Viva la Revolución: عصر اتوپیاها در آمریکای لاتین: #سیاست، #آمریکای لاتین، #تاریخ، #مقالات
در صورت تبدیل فایل کتاب Viva la Revolución: a Era das Utopias na América Latina به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Viva la Revolución: عصر اتوپیاها در آمریکای لاتین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پس از پیروزی فیدل کاسترو در کوبا در ژانویه 1959، و حتی بیشتر از آن پس از کودتای نافرجام آمریکایی ها در خلیج خوک ها دو سال بعد، «هیچ روشنفکر [چپ] در اروپا یا ایالات متحده وجود نداشت که تسلیم نشود. اریک هابسبام نوشت: طلسم آمریکای لاتین، قارهای که ظاهراً گدازههای انقلابهای اجتماعی در آن جوشیدند. اما مورد مورخ بزرگ بریتانیایی خاص بود: او می گفت که آمریکای لاتین تنها منطقه ای در جهان است، به جز اروپا که به خوبی می شناسد و در آن احساس می کند کاملاً در خانه اش است. اریک که از دوران دانشجویی خود در دانشگاه کمبریج عضو حزب کمونیست بریتانیا بود، در تابستان 1960 از کوبا دیدن کرد. در سال 1962 او سه ماه را در سفر بین برزیل، آرژانتین، شیلی، پرو، بولیوی و کلمبیا گذراند. در برزیل، او از عقب ماندگی اقتصادی و فقری که با آن روبرو شد شوکه شد، اما او همچنین به پتانسیل "بسیار" کارگران روستایی در شمال شرقی برزیل، "منطقه وسیعی با حدود 20 میلیون نفر جمعیت که به این کشور کمک کرد، پی برد. معروف ترین راهزنان [و] شورش های دهقانی آن
Após o triunfo de Fidel Castro em Cuba, em janeiro de 1959, e mais ainda após a tentativa fracassada de golpe dos americanos na Baía dos Porcos, dois anos depois, "não havia intelectual [de esquerda] na Europa ou nos Estados Unidos que não sucumbisse ao feitiço da América Latina, continente onde aparentemente borbulhava a lava das revoluções sociais", escreveu Eric Hobsbawm. Mas o caso do grande historiador britânico era especial: ele dizia que a América Latina era a única região do mundo, além da Europa, que conhecia bem e onde se sentia totalmente em casa. Membro do Partido Comunista da Grã-Bretanha desde seus dias de estudante na Universidade de Cambridge, Eric visitou Cuba no verão de 1960. Em 1962, passou tres meses viajando entre Brasil, Argentina, Chile, Peru, Bolívia e Colômbia. No Brasil, ficou chocado com o atraso econômico e a pobreza que encontrou, mas também reconheceu o "imenso" potencial dos trabalhadores do campo no Nordeste brasileiro, "aquela vasta área de cerca de 20 milhões de habitantes que deu ao país os seus mais famosos bandidos [e] revoltas camponesas