Virtuelle Unternehmensstrukturen: Strategische Wettbewerbsvorteile durch Telearbeit und Telekooperation

تحولات فناوری اطلاعات و ارتباطات یک عامل رقابتی مهم در آینده خواهد بود. بنابراین، انتقال اطلاعات، شبکه سازی، ذخیره سازی و پردازش آن به عوامل تعیین کننده مهمی در کیفیت فرآیندهای تصمیم گیری شرکت تبدیل می شود. در یک مطالعه تجربی، دیتمار اچ. فینک ماهیت ساختارهای شرکت مجازی را ارائه می دهد و بین اشکال مختلف آنها تفاوت قائل می شود. تمرکز این تحقیق، مسئله استفاده از رویکردهای ساختاری مجازی در عملکرد عملیاتی و مناسب بودن آنها برای توسعه مزیت های رقابتی استراتژیک است. نویسنده اهمیت فعلی عناصر خاصی از ساختارهای شرکت مجازی (مانند کار از راه دور، کنفرانس ویدئویی، پست الکترونیکی، مدیریت گردش کار، و غیره) و ارتباط استراتژیک فعلی آنها را تحلیل می‌کند.

Die informations- und kommunikationstechnologischen Entwicklungen werden künftig ein wichtiger Wettbewerbsfaktor sein. Die Übermittlung von Informationen, ihre Vernetzung, Speicherung und Verarbeitung werden damit zu wichtigen Determinanten der Qualität unternehmerischer Entscheidungsprozesse. Dietmar H. Fink stellt in einer empirischen Studie das Wesen virtueller Unternehmensstrukturen dar und grenzt ihre verschiedenen Formen voneinander ab. Im Zentrum der Untersuchung steht die Frage nach der Nutzung virtueller Strukturansätze in der betrieblichen Praxis und ihre Eignung für den Aufbau strategischer Wettbewerbsvorteile. Der Autor analysiert die derzeitige Bedeutung bestimmter Elemente virtueller Unternehmensstrukturen (wie Telearbeit, Videokonferenzen, Electronic Mail, Workflow-Management etc.) sowie ihre gegenwärtige wettbewerbsstrategische Relevanz.