Virtue Ethics for Women 1250-1500

این کتاب استدلال کریستین دو پیزان را مبنی بر اینکه زنان اعضای با فضیلت جامعه سیاسی هستند در چارچوب بحث های قبلی در مورد فضایل نسبی مردان و زنان قرار می دهد. این اولین کسی است که به بررسی چگونگی بازنمایی و پرداختن به زنان در بحث های قرون وسطایی درباره فضایل پرداخت. این کتاب خوانندگان را با Speculum Dominarum (آینه بانوان)، آینه ای برای یک شاهزاده خانم، که برای ژان ناواری گردآوری شده بود، آشنا می کند، که در محیط درباری که کریستین را پرورش می داد، پخش می شد. با پرتاب کردن نور جدیدی بر راهی که زنان قرون وسطایی در آن فضائل را درک می کردند و توسط دیگران به عنوان سوژه های با فضیلت نشان داده می شدند، ایده های اخلاقی آن فرانسوی، لورا سرتا، مارگریت ناواری و دامز دو لاروش را در یک گفتمان در حال تکامل قرار می دهد. فضیلت هایی که با گذار از اندیشه قرون وسطی به رنسانس مشخص می شود.

اخلاق فضیلت برای زنان 1250-1500 برای کسانی که در مورد اخلاق فضیلت، تاریخ اندیشه های زنان و به طور کلی اندیشه قرون وسطی و رنسانس مطالعه می کنند، جالب خواهد بود.

This book locates Christine de Pizan's argument that women are virtuous members of the political community within the context of earlier discussions of the relative virtues of men and women. It is the first to explore how women were represented and addressed within medieval discussions of the virtues. It introduces readers to the little studied Speculum Dominarum (Mirror of Ladies), a mirror for a princess, compiled for Jeanne of Navarre, which circulated in the courtly milieu that nurtured Christine. Throwing new light on the way in which Medieval women understood the virtues, and were represented by others as virtuous subjects, it positions the ethical ideas of Anne of France, Laura Cereta, Marguerite of Navarre and the Dames de la Roche within an evolving discourse on the virtues that is marked by the transition from Medieval to Renaissance thought.

Virtue Ethics for Women 1250-1500 will be of interest to those studying virtue ethics, the history of women's ideas and Medieval and Renaissance thought in general.