Virgil's garden : the nature of bucolic space

بومیان بوکولیک از حضور روم آگاه هستند و خود ویرجیل آزاد است که وارد دنیای آنها شود. فضای بوکولیک ویرژیل، از بسیاری جهات، تکرار شاعرانه‌ای از باغ‌های عمومی و خصوصی مخاطبان رومی‌اش است - فضاهای سبز محصور که امکان فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی را در پناه شهروندان فراهم می‌آورد، استراحتی موقت از آشفتگی زندگی عمومی، و منظره‌ای رام‌شده در که تنش بین ایده آل ساده و پیچیدگی های واقعیت را نشان می دهد. \"باغ ویرژیل\" به \"Eclogues\" از نظر رابطه بین محتوای آن و بافت فرهنگی آن نگاه می کند، و بین \"Eclogues\" و شیوه های بازنمایی هنر رومی، مفاهیم رومی فضا و منظر، و باغ های رومی ارتباط برقرار می کند. /p>

The bucolic natives are aware of the presence of Rome, and Virgil himself is free to enter their world. Virgil's bucolic space is, in many ways, a poetic replication of the public and private gardens of his Roman audience - enclosed green spaces which afforded the citizen sheltered social and cultural activities, temporary respite from the turbulence of public life, and a tamed landscape in which to play out the tensions between the simple ideal and the complexities of reality. 'Virgil's Garden' looks at the 'Eclogues' in terms of the relationship between its contents and its cultural context, making connections between the 'Eclogues' and the representational modes of Roman art, Roman concepts of space and landscape, and Roman gardens.