دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Keith Richards &, James Fox سری: ناشر: سال نشر: تعداد صفحات: زبان: Spanish فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Vida به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زندگی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کیث ریچاردز خاطرات خود را حیرتانگیز نوشته است: حیرت به این دلیل که میتوانست (از آنجایی که در این مرحله هیچ کس مشکوک نبود که او میخواهد آنقدر زندگی یا شفافیت را حفظ کند تا بتواند صفحه کلید را به کار گیرد) و شگفتی به این دلیل که میخواست (از آنجایی که موجودات شیطان پرست بودند). معمولاً به اعترافگاه نروید). نیک کنت، منتقد، تصویر خود در دهه 1970 را اینگونه خلاصه می کند: «او لرد بایرون بزرگ بود. او دیوانه بود، فاسد بود و شناختن او خطرناک بود». موارد فوق با یک لبخند کنایه آمیز مخالف هستند، دیگران اصرار دارند و این کتاب برای روشن شدن سوء تفاهمات احتمالی آمده است. زیرا در اینجا مه های مختلف (ترانسفوزیون ها، افیوژن ها، تجاوزات و غیره) از بین می رود و در نهایت حقایقی که تمرکز افسانه مبهم بود ارائه می شود: استفاده و سوء استفاده از مواد مقوی یا مواد مخدری که در داروخانه ها خریداری نمی شوند. اختلافات مختلف با مقامات کم و بیش بهداشتی؛ ملاقات ها، سوء تفاهم ها و درگیری ها با ژاندارم های کشورهای مختلف؛ ائتلاف سرسخت با میک جگر؛ تبانی متناوب و اغلب انفجاری با شخصیت هایی مانند دیلن، لنون، کلپتون، مک کارتنی، مارلی، بری یا بووی، برای نام بردن از بلندترین آنها. پیوندهای انتخابی با موضوعات بسیار گران قیمت یا شوم. روابط عاشقانه زودگذر، هفته های شور و دو عشق سرسخت (آنیتا پالنبرگ و پتی هانسن)؛ جلسات ضبط طاقت فرسا؛ زندگی آرام روستایی در یک عمارت کانکتیکات از آستانه پیری عبور کرد (البته اگر استنشاق های ماقبل آخر را در نظر بگیریم نه از بلوغ). داستانهایی که احمقها گفتهاند... اما در نهایت، فراتر از سر و صدا و خشم (که البته هیچ معنایی ندارند) موسیقی رولینگ استونز پدیدار میشود، آن موسیقی متن بیوقفهای که تقریباً نیم دهه با تشنجهای ما همراه بوده است. .
Asombrando a propios y extraños, Keith Richards ha escrito sus memorias: asombro porque ha podido (ya que a estas alturas nadie sospechaba que iba a conservar la vida o la lucidez suficiente para empuñar el teclado) y asombro porque ha querido (ya que los entes satánicos no suelen acudir al confesionario). El crítico Nick Kent compendia así su imagen en los años setenta: «Era el gran lord Byron; era un demente, era un depravado y era peligroso conocerlo». El aludido disiente con irónica sonrisa, otros insisten, y este libro viene a aclarar posibles malentendidos. Porque aquí se disipan varias nieblas (transfusiones, efusiones, agresiones, etc.) y se presentan finalmente los hechos que el foco de la leyenda había nublado: el uso y abuso de sustancias tonificantes o estupefacientes no adquiridas en farmacias; las variadas discrepancias con autoridades más o menos sanitarias; los encuentros, desencuentros y encontronazos con gendarmes de diferentes países; la empedernida coalición con Mick Jagger; los intermitentes, y a menudo explosivos, contubernios con personajes como Dylan, Lennon, Clapton, McCartney, Marley, Berry o Bowie, por citar a algunos de los más ruidosos; las afinidades electivas con sujetos de mucha cara o siniestra catadura; los amoríos pasajeros, las semanas de pasión y los dos amores contumaces (Anita Pallenberg y Patti Hansen); las extenuantes sesiones de grabación; la apacible vida rural en una mansión de Connecticut franqueados los umbrales de la senectud (aunque no de la madurez si consideramos las penúltimas inhalaciones); los cuentos contados por idiotas... Pero al final, más allá del ruido y la furia (que, como es de rigor, nada significan) emerge la música de los Rolling Stones, esa incesante banda sonora que acompaña nuestras convulsiones desde hace casi medio siglo.