Victorian Melodrama in the Twenty-First Century: Jane Eyre, Twilight, and the Mode of Excess in Popular Girl Culture

این کتاب انگیزه‌های ملودراماتیک را در جین ایر شارلوت برونته و حماسه گرگ و میش استفانی مایر و همچنین اقتباس‌های فیلم و متن‌های نوشته شده توسط طرفداران این مجموعه را بررسی می‌کند. توجه به قراردادهایی مانند گریه، قربانی شدن، و پایان خوش در زمینه رابطه گرگ و میش-جین ایر ملودرام را به عنوان یک شیوه ارتباطی توانمند برای دختران نشان می دهد. اگرچه ملودرام از قرن نوزدهم فرهنگ عامه را اشباع کرده است، اما بیان آن در متون برای دختران، درباره و توسط دختران به طور قابل توجهی مورد تئوریزه قرار نگرفته است. با این حال، کتی کاپورچ با تعریف ملودرام، از طریق دودمان ویکتوریایی اش، فرم زیبایی شناختی و کارکرد بلاغی ملودرام را در فرهنگ دخترانه معاصر تشخیص می دهد و در عین حال میراث آن را از قرن نوزدهم به نمایش می گذارد. کاپورچ که از نظریه‌های فمینیستی ادبیات و فیلم مطلع است، نشان می‌دهد که چگونه ملودرام ارزش توجه جدی را دارد، زیرا این حالت ساختارهای اجتماعی محدودکننده دوران پسافمینیستی دخترانه را نقد می‌کند و در عین حال، صمیمیت بین دختران - هم شخصیت‌ها و هم خوانندگان - را افزایش می‌دهد.

This book examines melodramatic impulses in Charlotte Brontë’s Jane Eyre and Stephenie Meyer’s Twilight Saga, as well as the series' film adaptations and fan-authored texts. Attention to conventions such as crying, victimization, and happy endings in the context of the Twilight-Jane Eyre relationship reveals melodrama as an empowering mode of communication for girls. Although melodrama has saturated popular culture since the nineteenth century, its expression in texts for, about, and by girls has been remarkably under theorized. By defining melodrama, however, through its Victorian lineages, Katie Kapurch recognizes melodrama's aesthetic form and rhetorical function in contemporary girl culture while also demonstrating its legacy since the nineteenth century. Informed by feminist theories of literature and film, Kapurch shows how melodrama is worthy of serious consideration since the mode critiques limiting social constructions of postfeminist girlhood and, at the same time, enhances intimacy between girls—both characters and readers.