دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: Hardcover
نویسندگان: Mohammad Gholi Majd
سری:
ISBN (شابک) : 0761870148, 9780761870142
ناشر: University Press of America
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 135
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 842 کیلوبایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Victorian Holocaust: Iran in the Great Famine of 1869-1873 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هولوکاست ویکتوریا: ایران در قحطی بزرگ 1869-1873 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مرگ دهها میلیون انسان در آسیا و آفریقا بر اثر قحطی در دوران ویکتوریا (1901-1837) «تاریخ مخفی قرن نوزدهم» است که کتابهای تاریخ غرب در مورد آن چیزی ندارند. قحطی بزرگ 1869-1873 در ایران 10 تا 12 میلیون نفر یا دو سوم جمعیت را گرفت و بخشی از این تاریخ پنهان است. در حالی که قحطیهایی که چین و هند را در طی سالهای 1876 تا 1902 ویران کرد، اخیراً مورد بررسی قرار گرفته است، پیشآمده این قحطیهای فاجعهبار، قحطی بزرگ 1869-1873 در ایران، عملاً ناشناخته مانده است. این مطالعه اولین تک نگاری در این زمینه به زبان انگلیسی است. این قحطی در ایران در مقیاسی مشابه قحطی 1876-1879 در چین کشته شد که بدترین قحطی برای نوع بشر نامیده شده است. این مطالعه بر اساس گزارشهای دیپلماتیک بریتانیا و منابع نیمه رسمی، گزارشهای سفر اروپایی، اسناد و نوشتههای فارسی، روزنامههای انگلیسی و آمریکایی و گزارشهای مبلغان آمریکایی که شاهد قحطی بودند، انجام شده است. این منابع فرد را قادر می سازد تا یک گزارش زمانی و عددی از مرگ و رنج و درد ناشی از گسترش قحطی از مناطق جنوبی و مرکزی به سایر نقاط کشور ارائه دهد. آمار جمعیت و دادههای غنی در سطح خرد در مورد تلفات قحطی در مناطق روستایی و شهری نشان میدهد که در طول نزدیک به پنج سال قحطی، دو سوم جمعیت از بین رفتهاند. تا سال 1910، ایران به احیای جمعیت 1869 خود نزدیک نشد. اندکی پس از آن، ایران در قحطی بزرگ ۱۹۱۷-۱۹۱۹ فرو رفت که ۸ تا ۱۰ میلیون نفر دیگر را گرفت و دوباره قحطی و بیماری تیفوس ۱۹۴۲-۱۹۴۳ که ۴ میلیون نفر دیگر را گرفت. در بازه زمانی هفتاد و پنج ساله 1869-1944، ایران دچار سه قحطی شد که جان 25 میلیون نفر را گرفت. جمعیت 10 تا 12 میلیونی ایران در سال 1944 نسبت به 11 میلیون نفر ثبت شده در سال 1841 بدون تغییر باقی ماند، که یک نمونه کامل از یک فاجعه مالتوسی است. به سختی می توان کشور دیگری را پیدا کرد که یک قرن رشد جمعیت در آن توسط قحطی از بین رفته باشد. مجد که قبلاً قحطیهای ۱۹۱۷-۱۹۱۷ و ۱۹۴۲-۱۹۴۳ را تشریح و کمی کرده بود، همین کار را برای قحطی 73-1869 انجام داد. این کتاب سومین کتاب از سه گانه قحطی های ایران در 150 سال اخیر است.