Victorian Classical Burlesques: A Critical Anthology

بورلسک کلاسیک ویکتوریایی یک ژانر تئاتر محبوب در اواسط قرن نوزدهم بود. تراژدی های باستانی را با موسیقی، ملودرام، پاستیچ، طنزهای بی رحمانه و وارونگی جنسیت تقلید کرد. این ژانر که در زمان خود بسیار محبوب بود، همچنین به شدت فرا تئاتری بود و برای مطالعات پذیرش، نقش و درک زنان در جامعه ویکتوریا و فرهنگ سانسور هنری اهمیت دارد.

این گلچین حاوی متن مشروح چهار مورد است. بورلسک های کلاسیک اصلی: Antigone Travestie (1845) اثر ادوارد ال. بلانچارد، مدیا; یا، بهترین مادران با یک شوهر بی رحم (1856) توسط رابرت برو، Alcestis; زنی با ذهن قوی (1850) و الکترا در چراغ جدید الکتریک (1859) اثر فرانسیس تالفورد. حاشیه‌نویسی‌های فرهنگی و متنی، تغییرات ایجاد شده بر روی متن‌ها را از نسخه‌های خطی ارسال شده به دفتر لرد چمبرلین برجسته می‌کند و با توضیح اشارات و کنایه‌های موضعی و طنز، عناصری از محیط فرهنگی محبوب بورلسک‌ها را روشن می‌کند.

An در - مقدمه انتقادی عمقی، زمینه‌های تاریخی نمایشنامه‌ها را مورد بحث قرار می‌دهد و فرآیندهای فرهنگی در پس پذیرش اسطوره‌ها و تراژدی‌های اصیل را آشکار می‌کند. از آنجایی که برلسک‌ها جلوه‌های دیدنی را با کنایه‌هایی به امور معاصر، نگرش‌های دوگانه و تحریک‌آمیز نسبت به زنان ترکیب می‌کردند، نمایشنامه‌ها ابزاری ضروری برای خواندن تاریخ اجتماعی آن دوران هستند.

The Victorian classical burlesque was a popular theatrical genre of the mid-19th century. It parodied ancient tragedies with music, melodrama, pastiche, merciless satire and gender reversal. Immensely popular in its day, the genre was also intensely metatheatrical and carries significance for reception studies, the role and perception of women in Victorian society and the culture of artistic censorship.

This anthology contains the annotated text of four major classical burlesques: Antigone Travestie (1845) by Edward L. Blanchard, Medea; or, the Best of Mothers with a Brute of a Husband (1856) by Robert Brough, Alcestis; the Original Strong-Minded Woman (1850) and Electra in a New Electric Light (1859) by Francis Talfourd. The cultural and textual annotations highlight the changes made to the scripts from the manuscripts sent to the Lord Chamberlain's office and, by explaining the topical allusions and satire, elucidate elements of the burlesques' popular cultural milieu.

An in-depth critical introduction discusses the historical contexts of the plays' premieres and unveils the cultural processes behind the reception of the myths and original tragedies. As the burlesques combined spectacular effects with allusions to contemporary affairs, ambivalent and provocative attitudes to women, the plays represent an essential tool for reading the social history of the era.