Victor Hugo (Critical Lives)

ویکتور هوگو نماد فرهنگ فرانسه است. او به عنوان شاعر، نمایشنامه نویس و رمان نویس به موفقیت های چشمگیری دست یافت و همچنین به عضویت هر دو مجلس پارلمان فرانسه انتخاب شد. او با رهبری مبارزات رمانتیک علیه سنت هنری و سرپیچی از امپراتوری دوم در تبعید، مترادف با آرمان های مترقی انقلاب فرانسه شد. مراسم تشییع جنازه دولتی او در پاریس در سرتاسر جهان خبرساز شد و وسعت جذابیت او امروز نیز مشهود است.
این بیوگرافی، اولین بیوگرافی برای بیش از بیست سال به زبان انگلیسی، کاوشی مختصر اما جامع از مجموعه آثار تاریخی هوگو در زمینه زندگی نمایشی او ارائه می دهد. هوگو در حالی که درگیر آشفتگی های قرن نوزدهم، از سقوط امپراتوری ناپلئون تا ظهور جمهوری سوم فرانسه، بود، با تراژدی خانوادگی و تردیدهای شخصی دست و پنجه نرم کرد. در سراسر این پیچ و تاب های سرنوشت، او نظم طبیعی فروپاشی و تجدید را احساس کرد. این چرخه بی پایان آفرینش، ایده های او را در مورد آزادی شکل داد و تخیل او را برانگیخت، که او آن را به نوشتن پربار خود و رسانه های دیگر مانند طراحی هدایت کرد. همانطور که بردلی استفنز استدلال می‌کند، چنین نیروی فکری خلاقانه‌ای نشان می‌دهد که هوگو آن‌قدر بی‌قرار بود که نمی‌توانست راحت روی پایه عظمت ادبی بنشیند. ذهن هوگو به اندازه دورانی که در آن زندگی می کرد انقلابی بود.

Victor Hugo is an icon of French culture. He achieved immense success as a poet, dramatist, and novelist, and he was also elected to both houses of the French Parliament. Leading the Romantic campaign against artistic tradition and defying the Second Empire in exile, he became synonymous with the progressive ideals of the French Revolution. His state funeral in Paris made headlines across the world, and his breadth of appeal remains evident today, not least thanks to the popularity of his bestseller, Les Misérables, and its myriad theatrical and cinematic incarnations.

This biography, the first in English for more than twenty years, provides a concise but comprehensive exploration of Hugo’s monumental body of work within the context of his dramatic life. Hugo wrestled with family tragedy and personal misgivings while being pulled into the turmoil of the nineteenth century, from the fall of Napoleon’s Empire to the rise of France’s Third Republic. Throughout these twists of fate, he sensed a natural order of collapse and renewal. This unending cycle of creation shaped his ideas about freedom and roused his imagination, which he channeled into his prolific writing and other outlets like drawing. As Bradley Stephens argues, such creative intellectual vigor suggests that Hugo was too restless to sit comfortably on the pedestal of literary greatness; Hugo’s was a mind as revolutionary as the time in which he lived.