دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Eduardo Punset
سری:
ناشر:
سال نشر: 2011
تعداد صفحات:
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Viaje al optimismo به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سفر به خوش بینی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
گذشته همیشه بدتر بود و شکی نیست که آینده بهتر خواهد بود. این پیام سفری به سوی خوش بینی را راهنمایی می کند که ادواردو پانست ما را به آن دعوت می کند. پیشرفتهای علمی مداومی که با نویسنده خواهیم داشت، نزدیک شدن مشتاقانه به آینده را توجیه میکند. در این سفر، Punset سیارهای بودن بحران را انکار میکند، توزیع مجدد اجباری کار را اعلام میکند در حالی که امید به زندگی هر دهه دو سال و نیم افزایش مییابد، و به یاد می آورد که زندگی بدون شبکه های اجتماعی ممکن نیست. امروز او تأکید می کند که «گله مدعی رهبری جوان است»، «یادگیری از یاد نگرفتن» بیش از هر زمان دیگری ضروری است و باید فرض کنیم که مدیریت احساسات یک اولویت غیرقابل توجیه است.
«El pasado fue siempre peor, y no hay duda de que el futuro será mejor.» Ese mensaje orienta el Viaje al optimismo al que nos invita Eduardo Punset. Los constantes avances científicos que recorreremos con el autor justifican abordar con entusiasmo el futuro.En este viaje, Punset desmiente que la crisis sea planetaria proclama la obligada redistribución del trabajo mientras la esperanza de vida aumenta dos años y medio cada década,y recuerda que ya no es posible vivir sin las redes sociales. Hoy afirma, «la manada reclama el liderazgo de los jóvenes», es más necesario que nunca «aprender a desaprender» y debemos asumir que la gestión de las emociones es una prioridad inexcusable.