Vestibular System Part 1: Basic Mechanisms

جزئیات مکانیسم گیرنده هنوز برای هیچ سیستم حسی کاملاً درک نشده است. با این حال، داده های کافی (برای سیستم دهلیزی و سایر سیستم ها) در دسترس است تا امکان ردیابی معنی دار پیام های حسی را از طریق سیستم عصبی و از طریق تجربه آگاهانه فراهم کند. دریافت، پردازش، ذخیره‌سازی و خروجی اطلاعات در انسان و سایر حیوانات، که توسط گیرنده‌ها، نورون‌ها، سلول‌های ترشحی و فیبرهای عضلانی انجام می‌شود، در مجموع به عنوان ذهن شناخته می‌شوند. فیزیولوژیست های حسی تمایل دارند به ادراک فراحسی باور نداشته باشند. فیزیولوژی حسی به طور کلی حوزه ای است که در آن علوم و روش های مختلف همگرا می شوند. آناتومیست ها، فیزیولوژیست ها، روانشناسان، فیزیکدانان، شیمیدانان و مهندسان سهم مهمی در فیزیولوژی حسی داشته اند. آنچه در مورد فیزیولوژی دهلیزی خاص است این واقعیت است که بسیاری از پژوهشگران پزشک هستند و تحت فشار مداوم خواسته های بیمار زندگی می کنند. این یک نقطه ضعف در نوشتن کتاب های راهنما است، اما یک مزیت برای بیمار است، زیرا تحقیقات بر اساس عملکرد بالینی هدایت می شود و می تواند به سرعت اعمال شود. روش‌های مدرن، مانند ضبط از واحدهای عصبی منفرد و همبستگی داده‌های الکتروفیزیولوژیکی و روان‌فیزیکی، کمک زیادی به دانش ما کرده‌اند، با این حال مطالعه ضایعات به‌ویژه در زمینه دهلیزی هنوز مهم است.

The details of the receptor mechanism are not yet fully understood for any sensory system. However, sufficient data are available (for the vestibular system and for other systems) to permit meaningful tracking of the sensory messages through the nervous system and via conscious experience. The reception, process­ ing, storage and output of information in man and other animals, as done by means of receptors, neurons, secretory cells and muscle fibers, are collectively referred to as mind. Sensory physiologists tend to disbelieve in extrasensory perception. Sensory physiology in general is an area upon which different sciences and methods converge. Anatomists, physiologists, psychologists, physicists, chemists, and engineers have made important contributions to sensory physiology. What is special about vestibular physiology is the fact that many research workers are clinicians, living under the constant pressure of their patient's demands. This is a disadvantage when it comes to writing handbooks, but an advantage for the pa­ tient, since research is guided by clinical practice and can be quickly applied. Modern methods, such as recording from single nerve units and the correlation of electrophysiological and psychophysical data, have greatly contributed to our knowledge, yet the study of lesions is still important, especially in the vestibular field.