Vertrauen in Public Relations

​PR مدت‌هاست که برای بسیاری به مظهر دروغ‌های ریاکارانه تبدیل شده است. درست است - همانطور که به نظر می رسد استراتژی های شستشوی سبز شرکت های انرژی به طرز چشمگیری نشان می دهد. یا به او ظلم می کنید؟ به هر حال، چگونه قرار است روابط عمومی بتواند صداقت و صداقت را در یک جامعه اقتضایی اثبات کند؟ این حوزه از تنش، تمرکز کتاب است: در بخش اول، اعتماد و قابل اعتماد بودن به عنوان مقوله‌های اصلی روابط عمومی مورد بررسی قرار می‌گیرد. اعتماد به روابط عمومی چیست؟ اعتماد در روابط عمومی چگونه ایجاد می شود؟ بخش دوم به بررسی چگونگی تلاش روابط عمومی برای حل مشکل اعتماد بین دروغ و راستگویی و بین رفتار خودخواهانه و خودخواهانه می پردازد. طناب زنی بر مبنای سیستمی-نظری و غیردوگانه انجام می شود: روابط عمومی نباید سفیدپوش یا محکوم شود. و با این حال، در پایان کتاب، به طور فزاینده‌ای مشخص می‌شود که برای «صادق‌ها» چقدر سخت است که مردم را به صداقت خود متقاعد کنند - و دقیقاً چه فرصت‌هایی برای «نادرست‌ها» در این زمینه وجود دارد. p>

​PR ist für viele längst zum Inbegriff der scheinheiligen Lüge geworden. Zu Recht - wie die Greenwashing-Strategien von Energiekonzernen eindrucksvoll zu belegen scheinen. Oder tut man ihr doch Unrecht? Denn wie soll PR in einer Kontingenzgesellschaft noch Wahrhaftigkeit und Redlichkeit beweisen können? Dieses Spannungsfeld steht im Mittelpunkt des Buches: Im ersten Teil werden Vertrauen bzw. Vertrauenswürdigkeit als zentrale Kategorien der PR herausgearbeitet. Worin besteht das Vertrauen in PR? Wie wird Vertrauen in PR begründet? Im zweiten Teil wird untersucht, wie PR das Problem der Vertrauenswürdigkeit zwischen Lüge und Wahrhaftigkeit sowie zwischen egoistischem und selbstlosem Verhalten zu lösen versucht. Auf einer systemtheoretischen und non-dualistischen Basis wird eine Gratwanderung unternommen: Es soll weder ein Whitewashing noch eine Verdammung der PR betrieben werden. Und doch wird am Ende des Buches immer deutlicher, wie schwierig es für den "Ehrlichen" ist, die Öffentlichkeit von seiner Redlichkeit zu überzeugen – und welche Chancen genau darin für die "Unehrlichen" liegen.​