Vermeidung von Untersuchungshaft bei Jugendlichen im Spannungsfeld zwischen Jugendhilfe und Justiz: Das Berliner Modell

در آغاز دهه 1990، پیش نیازهای صدور حکم بازداشت موقت برای جوانان در قانون دادگاه اطفال به میزان قابل توجهی محدود شد. در قانون رفاه کودکان و نوجوانان که تقریباً همزمان به اجرا درآمد، ویژگی عملکرد پیشگیرانه بهزیستی جوانان مجدداً مورد تأکید قرار گرفت و استقلال آن در مشارکت در دادرسی مورد تأکید قرار گرفت. مدل برلین برای اجتناب مستقیم از بازداشت پیش از محاکمه در مراکز رفاهی باز جوانان نشان دهنده تلاشی برای اعمال الزامات قانونی JGG و KJHG است. این مدل با سه سال تحقیق همراه همراه بود که در مؤسسه آموزشی اجتماعی در دانشگاه فنی برلین مستقر بود و نتایج آن در این مطالعه برای پزشکانی که با مظنونین جوان کار می‌کنند و دانشمندانی که با موضوع اجتناب از زندان یا مدل‌های جدید همکاری بین رفاه جوانان و قوه قضاییه است.
درباره نویسندگان: گابریل بیندل کوگل، متولد 1954، مدرک تحصیلی خود را برای دیپلم در آموزش و پرورش در دانشگاه فری برلین به پایان رساند. او دکترای خود را بر روی تعلیمات کار آموزشی زندگی محور با زنان گذراند. مانفرد هسلر، متولد 1951، در دانشگاه فرای برلین، جامعه‌شناسی خوانده است. هر دو نویسنده کارمندان تحقیق بر رفاه و عدالت جوانان در مؤسسه آموزشی اجتماعی در دانشگاه فنی برلین هستند و روی پروژه تحقیقاتی «بزهکاری کودکان و نوجوانان در زمینه تنش بین واکنش‌های رسمی و غیررسمی» کار می‌کنند. p>

Anfang der 90er Jahre wurden die Anordnungsvoraussetzungen der U-Haft bei Jugendlichen im Jugendgerichtsgesetz deutlich eingeschränkt. Im fast zugleich in Kraft getretenen Kinder- und Jugendhilfegesetz wurde der präventive Leistungscharakter der Jugendhilfe bekräftigt und deren Eigenständigkeit bei der Mitwirkung in gerichtlichen Verfahren hervorgehoben. Das Berliner Modell der unmittelbaren Vermeidung von U-Haft in offenen Einrichtungen der Jugendhilfe stellt den Versuch dar, die gesetzlichen Vorgaben der JGG und des KJHG in die Praxis umzusetzen. Dem Modell wurde eine dreijährige Begleitforschung zur Seite gestellt, die am Institut für Sozialpädagogik an der Technischen Universität Berlin angesiedelt war und deren Ergebnisse in dieser Studie dargestellt werden.
Das Buch will zur notwendigen Weiterentwicklung von Modellen in der Untersuchungshaftvermeidung beitragen und richtet sich sowohl an PraktikerInnen, die mit strafverdächtigen Jugendlichen arbeiten, als auch an WissenschaftlerInnen, die sich mit der Materie der Haftvermeidung bzw. neue Kooperationsmodellen zwischen Jugendhilfe und Justiz befassen.
Zu den Autoren: Gabriele Bindel-Kögel, geb. 1954, absolvierte ein Studium zur Diplom-Pädagogin an der Freien Universität Berlin. Sie promovierte zur Didaktik der lebensorientierten Bildungsarbeit mit Frauen. Manfred Heßler, geb. 1951, studierte Soziologie an der Freien Universität Berlin. Beide Autoren sind Mitarbeiter am Forschungsschwerpunkt Jugendhilfe und Justiz am Institut für Sozialpädagogik der Technischen Universität Berlin und arbeiten im Forschungsprojekt 'Kinder- und Jugenddelinquenz im Spannungsfeld formeller und informeller Reaktionen'.