Vergütung von Beratungsdienstleistungen: Agencytheoretische und empirische Analyse

مشاوره های مدیریت به طور فزاینده ای در مواقع بحران برای مقابله با چالش های داخلی شرکت استفاده می شود. پاداش خدمات مشاوره اخیراً مورد انتقادات فزاینده ای قرار گرفته است و درخواست هایی برای پاداش دادن به شرکت های مشاوره بر اساس موفقیت آنها صورت گرفته است. با این حال، درک موفقیت مشاور دشوار و اندازه گیری آن دشوار است. این سوال در مورد سایر اشکال پاداش مطرح می شود.

Damir Kralj بررسی می کند که کدام شکل از پاداش برای پروژه های مختلف مشاوره مناسب تر است. بر اساس یک تحلیل تئوریک آژانس، تخصیص سیستماتیک اشکال فردی پاداش برای خدمات مشاوره به انواع مختلف پروژه های مشاوره (استاندارد، شایستگی، سیستم و مشاوره اعتماد) امکان پذیر می شود. متعاقباً با کمک یک مطالعه تجربی در مشاوران مدیریت بزرگ آلمان، توصیه‌هایی برای اقدام برای مشتری و شرکت‌های مشاور استخراج شده و یک ماتریس پاداش ایجاد می‌شود.

Unternehmensberatungen werden gerade in Krisenzeiten verstärkt zur Bewältigung unternehmensinterner Herausforderungen eingesetzt. Die Vergütung der Beratungsdienstleistung wird in letzter Zeit zunehmend kritisiert, und es wird die Forderung laut, Beratungsunternehmen nach ihren Erfolgen zu entlohnen. Allerdings ist der Erfolg des Beraters schwer nachvollziehbar und schwer messbar. Es stellt sich die Frage nach weiteren Vergütungsformen.

Damir Kralj untersucht, welche Vergütungsform für unterschiedliche Beratungsprojekte am geeignetsten ist. Auf der Basis einer agencytheoretischen Analyse wird die systematische Zuordnung einzelner Vergütungsformen für Beratungsdienstleistungen zu verschiedenen Typen von Beratungsprojekten (Standard-, Kompetenz-, System- und Vertrauensberatung) ermöglicht. Anschließend werden mit Hilfe einer empirischen Untersuchung bei den großen deutschen Unternehmensberatungen Handlungsempfehlungen für Klienten- und Beratungsunternehmen abgeleitet und es wird eine Vergütungsmatrix erstellt.