دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Tomás Aquino
سری:
ISBN (شابک) : 8578274245;97
ناشر: WMF Martins Fontes
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 309
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 292 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Verdade e Conhecimento به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب حقیقت و معرفت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ترجمهها، یادداشتها، مطالعات مقدماتی و واژهنامه - تهیهشده توسط Lauand و Sproviero، قرون وسطاییهای USP - این امکان را فراهم میآورد که نه تنها عمق اندیشه آکویناس، بلکه ارتباط آن را نیز درک کنیم: این کتاب مناسبی است، برای زمان مناسب. از این نظر، لوئیس ریورا، یکی از ویراستارانی که مسئول استانداردهای دقیق مارتینز فونتس است (امروزه چند ناشر اروپایی جرأت انتشار یک De Veritate را به دوزبانه دارند؟)، مفهومی از ارتباط همیشگی (و فرصت...) دارد. .) از کلاسیک ها، که به طور غیررسمی در مصاحبه اخیر بیان شده است: "... کلاسیک هایی مانند ارسطو، برای مثال، که همیشه زمانی که اوضاع اخلاقی شروع به پیچیده شدن می کند، برمی گردد. ارسطو برمی گردد تا "خانه را مرتب کند". «نیم مربع» تشنگی برای افلاطون و آگوستین متولد میشود... البته من کاریکاتورانه صحبت میکنم... مواقعی وجود دارد که یک کلاسیک مورد توجه قرار نمیگیرد، مانند سنت توماس یا هگل». در این مورد، ارتباط توماس آکویناس دقیقاً تأیید - برای دوران شک پست مدرن - به حقیقت و امکان دانش بشری (نه به معنای علمی و صلح آمیز خلاصه های داستانی «تومیست» است. تائید محدودیت های این دانش. این دیالکتیکی است که بر اساس Kreaturlichkeit (Pieper)، \"خلاقیت\" به عنوان شالوده شناخت پذیری و پایان ناپذیری دانش اشیا بنا شده است. بنابراین، روش quaestio جدال بهعنوان عینیتسازی («رسانه پیام است») این جستوجوی حقیقت بر اساس محدودیتهای انسانی، بهویژه جالب است. مطالعات مقدماتی چشمانداز وسیعی از موضوعات فلسفی مورد بحث توماس را برجسته میکند، از جسم انسان تا مبانی الهیات فرهنگ ما، و همانطور که باید بر مشکلات حاد رابطه زبان و هستی تأکید میکند. مترجمان با آوردن (بر اساس معنای ریشهشناختی «ترجمه») نویسنده را در فاصله بیش از هفتصد سال از ما، از نظر اندیشه و زبان جاری، برای ما قابل دسترس میسازند. به عنوان مثال: همراه با مفهوم - محوری در اندیشه آکویناس - مشارکت (\"بودن\" در مقابل \"داشتن\") به جمله (ظاهراً) نامفهوم توماس برمی خوریم: \"نمی توان بگو که خورشید داغ است\"! پس از افشای این موضوع که در دکترین مشارکت توماسی، خورشید گرما ندارد. او داغ است، او به زبان پرتغالی خوب توضیح می دهد: «همه این ملاحظات زمانی بسیار طبیعی به نظر میرسند که متوجه میشویم در موارد آشنا و روزمره از زبان خودمان رخ میدهند: گروهی از دوستان برای پیک نیک در مکانی خلوت میروند و بستههای یخ میخرند. پمپ بنزین ها) بنزین در جاده ها) برای آبجو و نوشابه. نوشیدنی ها در درجات مختلف تماس با یخ چیده شده اند: برخی از بطری ها با مقدار زیادی یخ احاطه شده اند، برخی دیگر با یخ کمتر. به گونه ای که همه می توانند انتخاب کنند. : از آبجو «سرد یخی احمقانه» تا نوشابه فقط «کمی سرد»... خوب، بدیهی است که درجه «سرد یخ» یک کیفیت مشخص است که بستگی به تماس و مشارکت منبع دارد: یخ، که به خودی خود نمیتوان آن را به عنوان \"gelado\" توصیف کرد... این حقایق مشارکت برای ما آشکار است، زیرا ما کاملاً طبیعی می گوییم که "gelado" از نظر دستوری یک جزء است... \" (ص 59) Verdade e Conhecimento به دلیل تراکم و وضوح، اثری تحریککننده و پیشنهادی است که گفتوگو را - از نقطهی مرجع کلاسیک - با حادترین مضامین فلسفی جاری میگشاید.
As traduções, notas, estudos introdutórios e glossário - elaboradas por Lauand e Sproviero, medievalistas da USP - permitem apreciar não só a profundidade do pensamento do Aquinate, mas também sua atualidade: trata-se de um livro certo, para o momento certo. Nesse sentido, Luis Rivera, um dos editores responsáveis pelo criterioso padrão da Martins Fontes (quantas editoras européias, hoje, atrever-se-iam a publicar um De Veritate bilíngüe?), tem uma concepção da perene atualidade (e oportunidade...) dos clássicos, assim expressa, informalmente, em recente entrevista: "... Clássicos como Aristóteles, por exemplo, que sempre volta quando a situação moral começa a ficar complicada. Aristóteles volta para 'pôr a casa em ordem'. Já quando as coisas estão 'meio quadradas' nasce uma sede por Platão e Agostinho... É claro que estou falando de modo caricatural. É isto que tanto me atrai nos clássicos: descobrir 'novos' clássicos e ver também o modo como cada época explora os clássicos. Há momentos em que um clássico passa despercebido, como Santo Tomás ou Hegel". No caso, a atualidade de Tomás de Aquino é precisamente a afirmação - para uma época de ceticismo pós-moderno - da verdade e da possibilidade do conhecimento humano (não no sentido escolar e pacífico dos compêndios de epígonos "tomistas"), ao mesmo tempo que afirma as limitações desse conhecimento. É a dialética fundada na Kreaturlichkeit (Pieper), a "criaturalidade" como fundamento tanto da cognoscibilidade como da inesgotabilidade do conhecimento das coisas. Assim, particularmente interessante é o método da quaestio disputata como objetivação ("o meio é a mensagem") dessa busca da verdade a partir das limitações humanas. Os estudos introdutórios põem em destaque o amplo panorama de questões filosóficas discutidas por Tomás e que vão da corporeidade do homem aos fundamentos teológicos de nossa cultura, enfatizando, como não poderia deixar de ser, os agudos problemas da relação linguagem-ser. Os tradutores nos tornam acessível este mundo, trazendo (de acordo com o sentido etimológico de "tradução") o autor, distante de nós mais de setecentos anos, em termos de pensamento e linguagem atuais. Um exemplo: junto com o conceito - central no pensamento do Aquinate - de participação ("ser" em oposição a "ter"), deparamo-nos com a (aparentemente) incompreensível sentença de Tomás: "não se pode dizer que o sol é quente"! Lauand, após expor que, na doutrina tomasiana da participação, o sol não tem calor; ele é calor, explica em bom português: "Todas essas considerações parecem extremamente naturais quando nos damos conta de que ocorrem em instâncias familiares e quotidianas de nossa própria língua: um grupo de amigos vai fazer um piquenique em lugar ermo e compra alguns pacotes de gelo (desses que se vendem em postos de gasolina nas estradas) para a cerveja e refrigerantes. As bebidas foram dispostas em diversos graus de contato com o gelo: algumas garrafas são circundadas por muito gelo; outras, por menos. De tal modo que cada um pode escolher: desde a cerveja 'estupidamente gelada' até o refrigerante só 'um pouquinho gelado'... Ora, é evidente que o grau de 'gelado' é uma qualidade tida, que depende do contato, da participação da fonte: o gelo, que, ele mesmo, não pode ser qualificado de "gelado"... Estes fatos de participação são-nos, no fundo, evidentes, pois com toda a naturalidade dizemos que 'gelado', gramaticalmente, é um particípio..." (p. 59) Por sua densidade e clareza, Verdade e Conhecimento é uma obra instigante e sugestiva que abre o diálogo - a partir do referencial clássico - com os temas mais agudos da filosofia atual.