Valuing Students with Impairment: International comparisons of practice in educational accountability

در این کتاب، نویسنده Joy Cumming از دانش قانون، ارزیابی و اندازه‌گیری استفاده می‌کند تا تحلیلی اصلی از گنجاندن دانش‌آموزان دارای اختلال در ارزیابی‌های مسئولیت‌پذیری آموزشی در ایالات متحده، انگلستان و استرالیا ارائه دهد. آموزش عادلانه دانش آموزان دارای نقص یک سیاست جهانی است. پاسخگویی آموزشی برای بهبود نتایج آموزشی نیز یک پدیده جهانی است. ایالات متحده، انگلستان و استرالیا از نظر اقتصادی و سیاسی در موقعیت مناسبی برای دنبال کردن بهترین شیوه آموزشی برای دانش‌آموزان دارای نقص هستند و در سیستم‌های پاسخگویی آموزشی و تدارکاتی بسیار پیشرفته هستند. بررسی این سه سیستم، تجزیه و تحلیل شیوه های بهینه ممکن را برای هدایت سایر کشورها ممکن می سازد. این کتاب سه مدل اختلال را در قوانین، خط‌مشی و رویه‌های مصوب برای پاسخگویی آموزشی با دانش‌آموزان دارای نقص شناسایی می‌کند. مقاصد قانون گذاری و سیاست منعکس کننده مدل اجتماعی آسیب است - در حالی که یک فرد دارای نقص است، عملکرد اجتماعی مانعی را ایجاد می کند که منجر به ناتوانی می شود. در اجرا، قوانین و سیاست‌ها بر مدل پزشکی ناتوانی تکیه می‌کنند - دسته‌بندی ناتوانی در اصطلاحات پزشکی یا تخصصی. در این کتاب، در شیوه‌های مسئولیت‌پذیری آموزشی، مدل سومی از ناتوانی ایجاد می‌شود - یک مدل روان‌سنجی، با اختلال که از طریق تأکید بیش از حد بر استانداردسازی فرآیندهای ارزیابی ساخته شده است. هشت فرض صریح و ضمنی که زیربنای روش‌های ارزش‌گذاری دانش‌آموزان دارای نقص در مسئولیت‌پذیری آموزشی هستند، شناسایی و مورد بحث قرار گرفته‌اند. سه توصیه برای ترویج شیوه‌های مسئولیت‌پذیری آموزشی فراگیر عادلانه برای دانش‌آموزان دارای نقص، برای اطلاع‌رسانی به سیاست‌ها و عملکردهای آینده در همه کشورها ارائه شده است.

In this book, the author Joy Cumming draws on knowledge of law, assessment and measurement to provide an original analysis of the inclusion of students with impairment in educational accountability assessments in the U.S., England and Australia. Equitable education of students with impairment is worldwide policy. Educational accountability for improvement of educational outcomes is also a worldwide phenomenon. The U.S., England and Australia are well placed economically and politically to pursue best educational practice for students with impairment and well advanced in both provision and educational accountability systems. Examining these three systems enables an analysis of possible optimal practices to guide other countries. The book identifies three models of impairment in place in legislation, policy and enacted practice for educational accountability with students with impairment. Intentions of legislation and policy reflect a social model of impairment—while an individual has an impairment, social practice creates the barrier that leads to a disability. In implementation, legislation and policy rely on a medical model of disability—categorizing disability in medical or specialist terms. In educational accountability practices, it is argued in this book, a third model of disability is created—a psychometric model, with impairment constructed through overemphasis on standardization of assessment processes. Eight explicit and implicit assumptions that underpin the ways students with impairment are valued in educational accountability are identified and discussed. Three recommendations are made to promote equitable inclusive educational accountability practices for students with impairment, to inform future policy and practice in all countries.