دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Michael Cramer
سری:
ISBN (شابک) : 1517900395, 9781517900397
ناشر: Univ Of Minnesota Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 304
[302]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Utopian Television: Rossellini, Watkins, and Godard beyond Cinema به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تلویزیون اتوپیا: روسلینی، واتکینز و گدار فراتر از سینما نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تلویزیون از دیرباز نماد زوال اجتماعی و فرهنگی بوده است، با این
حال بسیاری در اروپای پس از جنگ آن را به عنوان رسانه ای با
بیشترین پتانسیل برای کمک به ساختن جامعه ای جدید و ایجاد شکل
جدیدی از هنر سمعی و بصری می دیدند. تلویزیون اتوپیا آثار
فیلمسازان بزرگ روبرتو روسلینی، پیتر واتکینز و ژان لوک گدار را
بررسی میکند که همگی به تلویزیون به عنوان یک رسانه جدید
امیدوارکننده نگاه میکردند، حتی در حالی که همچنان نسبت به
شیوههای موجود آن انتقاد داشتند.
تلویزیون آرمانشهری نشان میدهد که هر کارگردان چگونه
نسخه بهبودیافته یا «آرمانشهری» تلویزیون را با استفاده از
عناصری که در اوایل دهه 1960 مشخص میکردند، تصور میکرد. با بهره
گیری از مدل خدمات عمومی پخش اروپای غربی، هر کدام از تلویزیون
برای تحقق بخشیدن به آثاری استفاده کردند که هرگز در سینمای تجاری
قابل اجرا نبودند. هر سه کارگردان به همین ترتیب تمایل تلویزیونی
را به اطلاعات و جایگاه آن به عنوان یک رسانه «مفید» درک کردند،
اما سعی کردند با آزمایش زیباییشناختی به این ابزار بپیوندند و
راههای جدیدی را برای درک رابطه بین زیباییشناسی و اطلاعات
پیشنهاد کنند.
تلویزیون آرمانشهر به همان اندازه که زیبا نوشته شده و از
لحاظ نظری دقیق است، به نوشتههای فردریک جیمسون و ارنست بلوخ روی
میآورد تا آزمایشهای تلویزیونی سه کارگردان را بهعنوان
نمایشهایی از «آرمان شهر بهعنوان روش» در نظر بگیرد. با انجام
این کار، نشان میدهد که رسانه تا چه اندازه امیدها را نه تنها به
آینده بهتر بلکه به هنر تصویر متحرک بهتر الهام میبخشد و شکل
میدهد.
Television has long been a symbol of social and cultural decay,
yet many in postwar Europe saw it as the medium with the
greatest potential to help build a new society and create a new
form of audiovisual art. Utopian Television examines
works of the great filmmakers Roberto Rossellini, Peter
Watkins, and Jean-Luc Godard, all of whom looked to television
as a promising new medium even while remaining critical of its
existing practices.
Utopian Television illustrates how each director
imagined television’s improved or “utopian” version by drawing
on elements that had come to characterize it by the early
1960s. Taking advantage of the public service model of Western
European broadcasting, each used television to realize works
that would never have been viable in the commercial cinema. All
three directors likewise seized on television’s supposed
affinity for information and its status as a “useful” medium,
but attempted to join this utility with aesthetic
experimentation, suggesting new ways to conceive of the
relationship between aesthetics and information.
As beautifully written as it is theoretically rigorous,
Utopian Television turns to the writing of Fredric
Jameson and Ernst Bloch in treating the three directors’
television experiments as enactments of “utopia as method.” In
doing so it reveals the extent to which the medium inspired and
shaped hopes not only of a better future but of better moving
image art as well.