Using English Words

استفاده از کلمات انگلیسی تأثیری را که تاریخچه زندگی افراد بر واژگان آنها می گذارد بررسی می کند. نقطه شروع آن این واقعیت مسلم است که واژگان انگلیسی به دو بخش بسیار متفاوت تقسیم می شود. راندولف کویرک به این ناسازگاری چشمگیر بین آنگلوساکسون و عناصر لاتین در زبان انگلیسی اشاره می‌کند: «کلمات آشنای خانگی و معمولاً بسیار کوتاه» که ما خیلی زود در زندگی یاد می‌گیریم و برای بیشتر اهداف روزمره استفاده می‌کنیم. و «کلمات آموخته‌تر، با صدایی خارجی و مشخصاً بلندتر» (1974، ص 138). این عمدتاً نوع دوم کلماتی است که زبان مادری نسبتاً دیر در استفاده از زبان انگلیسی، معمولاً در سال های تحصیلی نوجوانی، شروع به یادگیری می کنند و به یادگیری ادامه می دهند. این عمدتاً یک نوع کلمه است و نه نوع دیگر، که دانشجویان ESL/EFL بسته به پیشینه زبانی خود با آن مشکل بیشتری دارند. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه روابط گفتمانی، آموزش بیرونی، افراد را از طریق واژگانشان «موقعیت» می‌دهند. برخی برای ورود آسان به چشم اندازهای مادام العمر از امتیازات نسبی و موفقیت تحصیلی آماده هستند، در حالی که برخی دیگر از ورود منع می شوند. در نوشتن این کتاب، هدفی مشترک با نویسندگان دیگری دارم که ناپیوستگی‌های بسیاری را که بین شیوه‌های گفتمانی در جوامع خارج از مدرسه وجود دارد، و خواسته‌های گفتمانی که مدارس مطرح می‌کنند، مشاهده می‌کنند (مثلاً همیلتون و همکاران [19931، هیث [1983]، لوک [1983]). 19941، Philips [1983]، Romaine [1984]، Scollon & Scollon [1981].

Using English Words examines the impact that the life histories of people have on their vocabulary. Its starting point is the taken-for-granted fact that the vocabulary of English falls into two very different sections. Randolph Quirk mentions this striking incompatibility between the Anglo­ Saxon and the Latinate elements in English: "the familiar homely-sounding and typically very short words" that we learn very early in life and use for most everyday purposes; and "the more learned, foreign-sounding and characteristically rather long words" (1974, p. 138). It is mainly the second type of word that native speakers start learning relatively late in their use of English, usually in the adolescent years of education, and keep on learning. It is mainly the one type of word, rather than the other, that ESL/ EFL students have more difficulty with, depending on their language background. This book shows how discursive relations, outside education, 'position' people through their vocabularies. Some are prepared for easy entry into lifetime prospects of relative privilege and educational success, while others are denied entry. In writing this book, I share an aim with other writers who observe the many discontinuities that exist between discursive practices in communities outside schools, and the discursive demands that schools make (e. g. Hamilton et a1. [19931, Heath [1983], Luke [19941, Philips [1983], Romaine [1984], Scollon & Scollon [1981]).