Urbane soziale Brennpunkte, Exklusion und soziale Hilfe

این کتاب بر اساس دیدگاه نظریه سیستمی است. شهرداری‌ها را به‌عنوان سیستم‌های اجتماعی خودمختار می‌داند که کارکرد آنها شامل دسترسی محلی جامع جمعیت به زیرسیستم‌های اجتماعی است. به احتمال زیاد توسط شهرهای بزرگ متوجه شده است. اما دقیقاً در اینجا - طبق تز اصلی نویسنده - است که کانون‌های اجتماعی خود را نشان می‌دهند که مکرراً گروه‌هایی از مردم را که در آنجا زندگی می‌کنند حذف می‌کنند. نویسنده به آزادی محدود آنها در انتخاب و موقعیت های ناهمگون زندگی در شرایط مکانی، اجتماعی و زمانی می پردازد. در عین حال، او خطرات و فرصت‌های آن‌ها، راهبردهای مقابله‌ای ارتباطی، مشاهدات اخلاقی متفاوت و دیگران را شرح می‌دهد. نویسنده تمرکز بیشتری بر امکانات سیستم عملکردی کمک های اجتماعی در قالب کمک های اجتماعی-آموزشی خانواده دارد. در نهایت، او برنامه «شهر اجتماعی» را به عنوان تلاشی جاه طلبانه برای کنترل متنی نقاط حساس اجتماعی تفسیر می کند.

Dem Buch liegt eine systemtheoretisches Perspektive zugrunde. Es versteht Kommunen als autonome Sozialsysteme, deren Funktion im umfassenden nahräumigen Zugang der Bevölkerung zu den gesellschaftlichen Teilsystemen besteht. Sie von Großstädten am ehesten realisiert. Doch gerade hier - so die zentrale These des Autors - manifestieren sich soziale Brennpunkte, welche die dort lebenden Personengruppen mehrfach exkludieren. Deren eingeschränkte Selektionsfreiheiten und heterogene Lebenslagen thematisiert der Autor in räumlicher, sozialer und zeitlicher Hinsicht. Zugleich beschreibt er ihre Risiken und Chancen, kommunikativen Bewältigungsstrategien, divergierenden moralischen Selbst- und Fremdbeobachtungen. Einen weiteren Schwerpunkt legt der Autor auf die Möglichkeiten des Funktionssystems sozialer Hilfe in Form der Sozialpädagogischen Familienhilfe. Abschließend interpretiert er das Programm ,Soziale Stadt' als ambitionierten Versuch der Kontextsteuerung sozialer Brennpunkte.