Urban Roar: A Psychophysical Approach to the Design of Affective Environments

Urban Roar برای وجود «عاطفه‌های خودمختار» استدلال می‌کند که در زیر هیاهوی شهرها غوغا می‌کنند و توجه ما انسان‌ها را جلب می‌کنند که توسط محیط‌هایی که خودمان ساخته‌ایم. با شنیدن غرش شهری، هدف افسانه‌ای این کتاب کشف راه‌هایی است که از طریق آن می‌توانیم با شدت نیروهای بیش از انسان برای جان بخشیدن به شهرهایمان کار کنیم. این کتاب روش‌هایی را بررسی می‌کند که به‌وسیله آن هنرمندان، به‌ویژه آن هنرمندان خوش صدا که در تمرین‌های میدانی درگیر هستند، ممکن است با احساسات مستقل بین محیط‌های مختلف روبرو شوند و ترجمه کنند. مفهوم همزمانی یونگ و رابطه آن با آفرینش هنری – به عنوان تجربه، جریان و کاتالیزور – در تجلی عاطفه‌های خودمختار در محیط‌های متنوع و تأثیرگذار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

این کتاب از هر دو رویکرد نظری و عملی استفاده می کند: از مطالعه ای در مورد دانش پژوهی که از طریق آن استدلال می شود که یک تأثیرپذیری مستقل معادل یک کهن الگوی است. (از طریق یونگ) و یک جوهر (از طریق خوانش دلوز از اسپینوزا)، به ملاحظات نظری بدن واقع شده در زمینه های روزمره، برای مطالعه عملی یک آزمایش پژوهشی هنری طراحی شده برای عاطفه‌های مستقلی را که در طول تمرینات میدانی با هدف تأثیرگذاری بر مداخلات طراحی شهری با آن مواجه می‌شوند، آشکار و فهرست‌بندی می‌کنند. در این تحلیل تازه، لیسی امکانات موجود در محیط های شهری را آشکار می کند.

Urban Roar argues for the existence of 'autonomous affectivities' that roar beneath the din of the urban, seeking the attention of us humans so captured by the environments of our own making. In hearing the urban roar, it is the mythic intention of this book to discover ways in which we can work with the intensities of more-than-human forces to vitalize our cities. The book explores methods by which artists, particularly those sound artists involved in fieldwork practices, might encounter and translate autonomous affectivities between different environments. Of particular interest is Jung's concept of synchronicity and its relationship to artistic creation – as experience, flow and catalyst – in manifesting autonomous affectivities into diverse and affective environments.

The book makes use of both theoretical and practical approaches: from a study of scholarship through which it is argued that an autonomous affectivity is equivalent to an archetype (via Jung) and an essence (via Deleuze's reading of Spinoza), to theoretical considerations of the situated body in everyday contexts, to practical study of an artistic research experiment designed to reveal and index autonomous affectivities encountered during fieldwork practices, for the purpose of influencing urban design interventions. In this fresh analysis, Lacey reveals the possibilities in urban environments.