Urban Modernity in the Contemporary Gulf: Obsolescence and Opportunities

مدرنیت شهری در خلیج معاصر بحثی به موقع و جذاب در مورد تولید معماری در عصر مدرنیزاسیون در شبه جزیره عربستان ارائه می دهد. این کتاب با تمرکز بر قرن بیستم به عنوان نقطه شروع، نمایش شیوه‌های معماری فراملی را بررسی می‌کند که منجر به مفاهیم متفاوتی از محلی بودن، جهان‌وطن‌گرایی و مدرنیته می‌شود. از نظر متنی، با نگاهی به زمان حال، کتاب به ابتکاراتی می پردازد که اخیراً دوباره با ویل مدرن درگیر شد که در عین حال، کارکرد و معنای محوری خود را از دست داد.

شهری در یک شهر بزرگتر، بافت شهری تولید شده در دوران مدرنیزاسیون پتانسیل روایت رشد اجتماعی، پویایی شرق-غرب و خاطرات شهروندان از گذشته نزدیک را دارد. با خواندن منسوخ شدن به عنوان یک فرصت، این کتاب از منظری بین کشوری به این موضوع می پردازد. این مفهوم میراث مدرن را در رابطه با شهر معاصر نقشه می‌کشد، می‌خواند و تحلیل می‌کند و به فراتر از دگرگونی‌های فیزیکی نگاه می‌کند تا شیوه‌های فرهنگی و استراتژی‌های تخصیص مجدد شهری را بپذیرد. ارزش معماری مدرن در غیر غربی را مورد بررسی قرار می دهد، بررسی می کند که چگونه تحقیقات آکادمیک در حال گسترش بحث در مورد شهرسازی خلیج فارس است، و توضیح می دهد که چگونه شیوه های استفاده مجدد می تواند بازاندیشی در مناطق نادیده گرفته شده را تقویت کند، همچنین به مصرف زمین در شورای همکاری خلیج فارس می پردازد.

ارائه یک تالیف متنوع و از لحاظ جغرافیایی فراگیر، که ترکیبی از محققان تثبیت شده و جدید در این زمینه است، این یک مرجع مهم برای دانشگاهیان و دانشجویان سطوح بالای علاقه مند به مطالعات میراث، شهرسازی پسااستعماری است. ، و معماری در غیر غربی.

Urban Modernity in the Contemporary Gulf offers a timely and engaging discussion on architectural production in the modernization era in the Arabian Peninsula. Focusing on the 20th century as a starting point, the book explores the display of transnational architectural practices resulting in different notions of locality, cosmopolitanism, and modernity. Contextually, with an eye on the present, the book reflects on the initiatives that recently re-engaged with the once ville moderne which, meanwhile, lost its pivotal function and meaning.

A city within a bigger city, the urban fabric produced during the modernization era has the potential to narrate the social growth, East–West dynamics, and citizens’ memories of the recent past. Reading obsolescence as an opportunity, the book looks into this topic from a cross-country perspective. It maps, reads and analyses the notion of modern heritage in relation to the contemporary city and looks beyond physical transformations to embrace cultural practices and strategies of urban re-appropriation. It interrogates the value of modern architecture in the non-West, examining how academic research is expanding the debate on Gulf urbanism, and describes how practices of reuse could foster rethinking neglected areas, also addressing land consumption in the GCC.

Presenting a diverse and geographically inclusive authorship, which combines established and up-and-coming researchers in the field, this is an important reference for academics and upper-level students interested in heritage studies, post-colonial urbanism, and architecture in the non-West.