Urban Development 2120

سال 2120 ممکن است در آینده بسیار دور به نظر برسد اما به سرعت فرا خواهد رسید. جمعیت جهان در سال 1804 به یک میلیارد، در سال 1974 به چهار میلیارد، در سال 1999 به شش میلیارد، در سال 2012 به هفت میلیارد و پیش‌بینی شده برای سال 2020 به 9 میلیارد رسید. اما با تمرکز خاص مسکن و غذا دادن به تعداد زیادی از مردم در مورد نجات سیاره زمین است و در عین حال پایه‌های یک کیفیت زندگی را می‌سازد که مطابق با چیزی است که مردم در سال 2120 در شرایط زندگی خود می‌خواهند.

یک عامل در نظر گرفته نشده است، یعنی، چگونه هر نسل جدید در یک نقطه مرجع متفاوت وارد می شود. پیش از این، خانه ایده آل ممکن بود یک خانه، یک باغ، شاید یک استخر یا زمین تنیس داشته باشد. نوجوانان امروزی تا زمانی که به وسایل الکترونیکی خود دسترسی دارند به این امکانات اهمیتی نمی دهند. پدربزرگ ها و مادربزرگ ها ممکن است از زندگی در آپارتمان های یک اتاقه ناراحت باشند، در حالی که جوانان می توانند این را قابل قبول بدانند. معمای برنامه ریزی پیش بینی انتظارات نسل های آینده است. این متن به بهترین تئوری‌های توسعه شهری نگاه می‌کند و تلاش می‌کند تا انتظارات آینده را به امید هدایت دولت‌ها به تفکر خارج از چارچوب ادغام کند.

The year 2120 may appear a long way into the future but will come quickly. The global population reached one billion in 1804, four billion in 1974, six billion in 1999, seven billion in 2012, and nine billion predicted for 2020. Given the speed of current development under the threat of changing climate, this book attempts to project ahead but with a particular focus. Housing and feeding so many people is about saving the planet while laying the foundations for a quality of life that is within what people in 2120 will want in their living conditions.

One factor has not been considered, namely, how each new generation comes in at a different reference point. Previously, the ideal home might have had a house, a garden, perhaps a swimming pool or tennis court. Teenagers today don't care about these amenities as long as they have access to their electronic devices. Grandparents might resent living in one-room apartments, while young people could find this acceptable. The planning conundrum is to anticipate the expectations of future generations. This text looks at best theories of urban development, attempting to integrate future expectations in the hope of guiding governments to think outside the box.