Unworking choreography : the notion of the work in dance

ویرایش:  
نویسندگان: Pakes. Anna,  Pouillaude. Frédéric  
سری: Oxford studies in dance theory 
ISBN (شابک) : 0199314640, 0199314659 
ناشر: Oxford University Press 
سال نشر: 2017 
تعداد صفحات: 377 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 8 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 31,000

"هیچ آرشیو یا موزه ای از حرکت انسان وجود ندارد، هیچ مکانی وجود ندارد که بتوان رقص ها را به شکلی بکر جمع آوری و نگهداری کرد. پیامد اصلی این امر ناتوانی فلسفه و زیبایی شناسی در اندیشیدن به رقص به عنوان یک هنر مثبت و تجربی است. از نظر فیلسوفان، رقص به فضایی غیر از هنر اطلاق می‌شود که هم بی‌اهمیت‌تر و هم اساسی‌تر از اثر هنری تلقی می‌شود، بدون اینکه تا به حال کاملاً به جایگاه یک اثر دست یابد. رقص این ایده را توسعه می‌دهد و بی‌کاری را فرض می‌کند، همان‌طور که با فقدان آشکار ارجاعات به آثار رقص واقعی در روایت‌های فلسفی رقص نشان می‌دهد؛ توسعه دیرهنگام و تسلط نسبی مفهوم اثر در رقص بر خلاف سایر اشکال هنری مانند نقاشی، موسیقی و تئاتر؛ مشکلات در شناسایی آثار رقص به دلیل فقدان امتیاز و مقاومت ظاهری در شکل هنری در برابر امکان نت‌نویسی؛ و زیر سؤال بردن غایت رقص در تمرین معاصر و نسبی‌سازی همین ایده که رقص هنری است. یا فرآیندهای رقص با هدف تولید کار هستند.\"--

\"کروگرافی غیرکاربردی ساختار رقص را به عنوان فضا در مقابل هنر در نظر می گیرد و یک کار ناکارآمد را فرض می کند. این با فقدان آشکار ارجاعات به آثار رقص واقعی در روایت های فلسفی رقص مشهود است. توسعه دیرهنگام و تسلط نسبی مفهوم اثر در رقص در مقابل سایر اشکال هنری مانند نقاشی، موسیقی و تئاتر. مشکلات در شناسایی آثار رقص با توجه به کمبود نمرات و مقاومت ظاهری در شکل هنری در برابر امکان نت‌نویسی. و زیر سوال بردن غایات رقص در تمرین معاصر و نسبی سازی این ایده که هدف فرآیندهای هنری یا رقص رقص تولید کار است\"-- بیشتر بخوانید. ..
چکیده: \"هیچ آرشیو یا موزه‌ای از حرکت انسان وجود ندارد، جایی که بتوان رقص‌های رقص را به شکلی بکر جمع‌آوری و نگهداری کرد. پیامد اصلی این امر ناتوانی فلسفه و زیبایی شناسی در اندیشیدن به رقص به عنوان یک هنر مثبت و تجربی است. در نظر فیلسوفان، رقص به فضایی غیر از هنر اطلاق می‌شود که هم بی‌اهمیت‌تر و هم اساسی‌تر از اثر هنری تلقی می‌شود، بدون اینکه به مقام یک اثر برسد. رقص ناکارآمد این ایده را توسعه می‌دهد و بی‌کاری را فرض می‌کند، همان‌طور که فقدان آشکار ارجاعات به آثار رقص واقعی در روایت‌های فلسفی رقص نشان می‌دهد. توسعه دیرهنگام و تسلط نسبی مفهوم اثر در رقص در مقابل سایر اشکال هنری مانند نقاشی، موسیقی و تئاتر. مشکلات در شناسایی آثار رقص با توجه به کمبود نمرات و مقاومت ظاهری در شکل هنری در برابر امکان نت‌نویسی. و زیر سوال بردن غایات رقص در تمرین معاصر و نسبی کردن این ایده که هدف فرآیندهای هنری یا رقص رقص تولید اثر است. یک بی کار این با فقدان آشکار ارجاعات به آثار رقص واقعی در روایت های فلسفی رقص مشهود است. توسعه دیرهنگام و تسلط نسبی مفهوم اثر در رقص در مقابل سایر اشکال هنری مانند نقاشی، موسیقی و تئاتر. مشکلات در شناسایی آثار رقص با توجه به کمبود نمرات و مقاومت ظاهری در شکل هنری در برابر امکان نت‌نویسی. و زیر سوال بردن غایات رقص در تمرین معاصر و نسبی سازی این ایده که هدف فرآیندهای هنری یا رقص رقص تولید کار است.

"There is no archive or museum of human movement, no place where choreographies can be collected and conserved in pristine form. The central consequence of this is the incapacity of philosophy and aesthetics to think of dance as a positive and empirical art. In the eyes of philosophers, dance refers to a space other than art, considered both more frivolous and more fundamental than the artwork without ever quite attaining the status of a work. Unworking Choreography develops this idea and postulates an unworking as evidenced by a conspicuous absence of references to actual choreographic works within philosophical accounts of dance; the late development and partial dominance of the notion of the work in dance in contrast to other art forms such as painting, music, and theatre; the difficulties in identifying dance works given a lack of scores and an apparent resistance within the art form to the possibility of notation; and the questioning of ends of dance in contemporary practice and the relativisation of the very idea that dance artistic or choreographic processes aim at work production."--

"Unworking Choreography considers the construct of dance as space versus art and postulates an unworking. This is evidenced by a conspicuous absence of references to actual choreographic works within philosophical accounts of dance; the late development and partial dominance of the notion of the work in dance in contrast to other art forms such as painting, music, and theatre; the difficulties in identifying dance works given a lack of scores and an apparent resistance within the art form to the possibility of notation; and the questioning of ends of dance in contemporary practice and the relativisation of the very idea that dance artistic or choreographic processes aim at work production"-- Read more...
Abstract: "There is no archive or museum of human movement, no place where choreographies can be collected and conserved in pristine form. The central consequence of this is the incapacity of philosophy and aesthetics to think of dance as a positive and empirical art. In the eyes of philosophers, dance refers to a space other than art, considered both more frivolous and more fundamental than the artwork without ever quite attaining the status of a work. Unworking Choreography develops this idea and postulates an unworking as evidenced by a conspicuous absence of references to actual choreographic works within philosophical accounts of dance; the late development and partial dominance of the notion of the work in dance in contrast to other art forms such as painting, music, and theatre; the difficulties in identifying dance works given a lack of scores and an apparent resistance within the art form to the possibility of notation; and the questioning of ends of dance in contemporary practice and the relativisation of the very idea that dance artistic or choreographic processes aim at work production."--

"Unworking Choreography considers the construct of dance as space versus art and postulates an unworking. This is evidenced by a conspicuous absence of references to actual choreographic works within philosophical accounts of dance; the late development and partial dominance of the notion of the work in dance in contrast to other art forms such as painting, music, and theatre; the difficulties in identifying dance works given a lack of scores and an apparent resistance within the art form to the possibility of notation; and the questioning of ends of dance in contemporary practice and the relativisation of the very idea that dance artistic or choreographic processes aim at work production"

Content: Machine generated contents note: --
Preface to the English edition --
Translator's Preface --
Introduction and acknowledgements --
PART 1: PHILOSOPHY OF DANCE AND THE ABSENTING OF WORKS --
Chapter 1: On Transcendental Absenting --
Chapter 2: A Time with No Outside (Valéry and Jouissance) --
Chapter 3: A Space with No Place (Straus and Ecstasy) --
Chapter 4: The Absence of the Work: Presence, Expenditure, Auto-affection --
PART 2: THE WORK (1): THE STAGE AND SIGNIFICATION --
Chapter 1: Mallarmé: Deciphering the Stage --
Chapter 2: Spectacle, Ritual, Divertissement (Genesis and Structure of the --
Choreographic Stage, I) --
Chapter 3: Presence, Ideality, Signification (Genesis and Structure of the --
Choreographic Stage, II) --
Chapter 4: Artaud: Presence and Ritual --
PART 3: THE WORK (2): IMMANENCE AND IDEALITY --
Chapter 1: Writing That Says Nothing --
Chapter 2: Identity: Two Regimes --
Chapter 3: Oral Identities: Passing Dance on, Making Versions --
Chapter 4: The Supporting Trace: Images and Scores --
PART 4: A TECHNIQUE WITH NO OBJECT --
Chapter 1: What is a Dance Technique? --
Chapter 2: Technique or Language: An Analogical Impasse --
Chapter 3: Lack of Tools as Loss of Memory --
Chapter 4: Intending the Unintentional, Repeating the Unrepeatable --
Conclusion (1): Reflect and Repeat --
Section 1: Stage and Contemporaneity --
Section 2: The Reflexive Labour of Performance --
Section 3: The Memorial Labour of the Work --
Conclusion (2): Gesture and Trace --
Appendix of illustrations --
Bibliography and References.