Untersuchung der energiewirtschaftlichen Verhältnisse in einem Textilbetrieb und Vorschläge zur Verbesserung der Energieanwendung

صنایع نساجی نیز مانند سایر شاخه های صنعت با وظیفه رهایی از فرآیند تولید از مشارکت نیروی انسانی کمیاب و گران قیمت از طریق افزایش مکانیزاسیون و اتوماسیون مواجه است. تمایل به جایگزینی نیروی کار به عنوان عامل تولید با سرمایه، تغییری در نسبت هزینه ها به همراه دارد: در حالی که نسبت هزینه های پرسنل ثابت می ماند، هزینه کل انرژی مورد نیاز زغال سنگ، گاز، نفت و انرژی الکتریکی نیست. فقط به صورت مطلق، بلکه به نسبت افزایش می یابد. در برخی از شرکت های صنعت نساجی، آنها در حال حاضر حدود 50 درصد از هزینه های پرسنل را تشکیل می دهند [1]. اگر مشارکت انواع مختلف انرژی را در پوشش کل تقاضا در نظر بگیریم، یک تغییر ساختاری آشکار می شود. زغال سنگ به دلیل مصرف بالای حرارت در کار بافندگی و رنگرزی همچنان در صدر مقیاس تقاضا قرار دارد، اما سهم نفت و انرژی الکتریکی در مصرف انرژی به شدت افزایش یافته است (تب 1 - شکل 1). برگه 1 Energiebraucb در صنعت نساجی در جمهوری فدرال آلمان [2] نوع انرژی 1954 1955 1959 1960 1961 1961 زغال سنگ در 1000 T 2308 2458 2509 2111 2038 1638 انرژی الکتریکی 6 در 10 کیلووات 1886 2055 2218 2412 2536 2475 2675 2611111 2946 2997 نفت کوره در 1000 تن - 32 53 77 93 131 184 276 373 488 6 3 گاز در 10 متر 15 16 18 19 17 16 16 17 16 16 16 16 16 17 16 16 ضریب تبدیل نفت سوخت 29 = کیلوگرم سوخت 29. 3 1 کیلووات ساعت = 0.55 CCU; گاز 1 متر = 0.571 SKE

Die Textilindustrie steht wie andere Industriezweige vor der Aufgabe, durch ver­ stärkte Mechanisierung und Automatisierung den Produktionsprozeß von der Mitwirkung der knappen und teueren menschlichen Arbeitskraft zu entlasten. Die Tendenz, den Produktionsfaktor Arbeit durch Kapital zu ersetzen, bringt eine Verschiebung der Kostenanteile mit sich: Während die Personalkosten anteils­ mäßig gleichbleiben, steigen die Kosten für den gesamten Energiebedarf Kohle, Gas, Öl, elektrische Energie nicht nur absolut, sondern auch anteilsmäßig an. Sie betragen in manchen Betrieben der Textilindustrie schon etwa 50% der Personal­ kosten [1]. Betrachtet man die Beteiligung der einzelnen Energiearten an der Deckung des Gesamtbedarfs, so zeigt sich ein Strukturwandel. Noch immer steht die Kohle in der Bedarfsskala an erster Stelle, bedingt durch den hohen Wärme­ verbrauch in den Webereien und Färbereien, aber die Anteile des Öls und der elektrischen Energie am Energieverbrauch sind stark gestiegen (Tab. 1 - Abb. 1). Tab. 1 Energieverbraucb in der Textilindustrie in der Bundesrepublik Deutschland [2] Energieart 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 Kohle in 1000 t 2308 2325 2458 2509 2319 2111 2036 1965 1738 1638 Elektrische Energie 6 in 10 kWh 1886 2055 2218 2412 2536 2475 2611 2878 2946 2997 Heizöl in 1000 t - 32 53 77 93 131 184 276 373 488 6 3 Gas in 10 m 15 16 18 19 17 16 16 17 16 16 Umrechnungsfaktoren: 1 kg Heizöl = 1,429 kg Kohle = 1,429 SKE; 3 1 kWh = 0,55 SKE; 1 m Gas = 0,571 SKE