Unternehmerisches Verhalten in der Rivalität: Wettbewerbsdynamische Untersuchung von Reaktionszeiten und Handlungsmustern am Beispiel der US-amerikanischen Warenhausbranche

جهانی‌سازی، مقررات‌زدایی و اینترنت فشارهای رقابتی را در بسیاری از صنایع افزایش می‌دهد و مدیرانی که باید تصمیم‌های استراتژیک بگیرند با تقاضاهای پیچیده و فزاینده‌ای مواجه می‌شوند. در نتیجه، تحقیقات استراتژی باید به شدت به پدیده رقابت کارآفرینانه بپردازد.

ینس بوید تأثیری را که زمان‌های واکنش مختلف بر موفقیت شرکت‌های درگیر دارد و نحوه توسعه الگوهای اقدام کارآفرینانه در طول زمان بررسی می‌کند. این مبانی شامل اقتصاد صنعتی کلاسیک و مدرن، دانشکده اقتصاد اتریش، تحقیقات بازاریابی، تحقیقات سازمانی و نهادگرایی سازمانی-نظری جدید است. مشخص می‌شود که زمان‌های واکنش سریع همیشه در نبردهای رقابتی بهترین نیستند، و افزایش‌های بالاتر از حد متوسط ​​در بازده توسط انواع و الگوهای اقدامی حاصل می‌شود که یا به شدت با انتظارات سازمانی همسو هستند یا به ندرت اعمال می‌شوند. بررسی تجربی فعالیت‌های رقابتی 17 شرکت بزرگ در صنعت فروشگاه‌های بزرگ ایالات متحده بین سال‌های 1994 تا 2000 فرضیه‌ها را تأیید می‌کند.

Globalisierung, Deregulierung und Internet verstärken den Wettbewerbsdruck in vielen Branchen, und Führungskräfte, die strategische Entscheidungen treffen müssen, sehen sich wachsenden und immer komplexeren Anforderungen gegenüber. Die Strategieforschung muss sich infolgedessen intensiv mit dem Phänomen der unternehmerischen Rivalität auseinandersetzen.

Jens Boyd untersucht, welche Wirkung unterschiedliche Reaktionszeiten auf den Erfolg der beteiligten Unternehmen haben und wie sich unternehmerische Handlungsmuster über die Zeit entwickeln. Als Grundlagen dienen u.a. die klassische und die moderne Industrieökonomie, die Österreichische Schule der Ökonomie, die Marketingforschung, die Organisationsforschung und der neue organisationstheoretische Institutionalismus. Es zeigt sich, dass eine schnelle Reaktion im Wettbewerbskampf nicht immer die beste ist und dass überdurchschnittliche Ertragssteigerungen durch solche Handlungstypen und -muster erzielt werden, die sich entweder stark an institutionellen Erwartungen orientieren oder nur selten zur Anwendung kommen. Eine empirische Überprüfung der Wettbewerbshandlungen der 17 größten Unternehmen der US-amerikanischen Warenhausbranche zwischen 1994 und 2000 untermauert die Hypothesen.