Unsustainable: Measurement, Reporting, and the Limits of Corporate Sustainability

نگاهی از پشت صحنه به نحوه اعمال یک رویکرد تجاری دوستانه برای پایداری جهانی توسط بازیگران شرکتی و مالی

در سال‌های اخیر، شرکت‌ها فشار را احساس کرده‌اند. در مورد اثرات زیست محیطی خود شفاف باشند. اسناد بزرگ حاوی خلاصه‌ای از میزان انتشار سالانه، تولید کربن و منابع مورد استفاده در صفحات رسانه‌های اجتماعی، وب‌سایت‌ها و جلسات توجیهی کارکنان شرکت‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند تا اعتماد عمومی به مسئولیت شرکتی جلب شود.

و با این حال، متیو آرچر استدلال می کند، این معیارها اغلب فقط نمادهای توخالی هستند. ناپایدار با دنیای بانک‌های بزرگ و شرکت‌های چندملیتی رقابت می‌کند، جایی که پایداری با اندازه‌گیری و گزارش‌دهی آغاز می‌شود و به پایان می‌رسد. ناپایدار با تکیه بر پنج سال تحقیق در میان متخصصان پایداری در ایالات متحده و اروپا، نشان می‌دهد که چگونه این گرایش غیرسیاسی‌زدایی برای چارچوب‌بندی پایداری به عنوان یک موضوع فنی، قدرت شرکت را افزایش داده و در عین حال کم کاری می‌کند. در صورت وجود، برای رسیدگی به علل ریشه ای بحران آب و هوا و مسائل نابرابری اجتماعی. از طریق این وسواس نسبت به معیارها و شاخص‌ها، این ضرب المثل که نمی‌توانید آنچه را که نمی‌توانید اندازه‌گیری کنید مدیریت کنید، به این باور تبدیل می‌شود که وقتی اثرات اجتماعی و زیست‌محیطی را اندازه‌گیری کردید، بازار به سادگی آنها را برای شما مدیریت خواهد کرد.



br>این کتاب از منابع شواهد مختلفی استفاده می‌کند - کار میدانی قوم‌نگاری در میان طیف گسترده‌ای از متخصصان پایداری، مصاحبه با بانکداران خصوصی، و داستان‌های علمی تخیلی آخرالزمانی - و دارای تجزیه و تحلیل شرکت‌های نام تجاری مانند فولکس واگن، یونیلور، و نستله است. آرچر با توجه به محدودیت‌های اندازه‌گیری و گزارش‌دهی، به دنبال بسیج رویکردهای جایگزین است. او از طریق یک لنز متقاطع که نظریه‌های دانش، قدرت و ارزش سیاه‌پوستان و بومی را در بر می‌گیرد، چشم‌اندازی از پایداری ارائه می‌کند که هدف آن موثرتر و از نظر اجتماعی و زیست‌محیطی عادلانه‌تر است.

A behind-the-scenes look at how corporate and financial actors enforce a business-friendly approach to global sustainability

In recent years, companies have felt the pressure to be transparent about their environmental impact. Large documents containing summaries of yearly emissions rates, carbon output, and utilized resources are shared on companies’ social media pages, websites, and employee briefings in a bid for public confidence in corporate responsibility.

And yet, Matthew Archer argues, these metrics are often just hollow symbols. Unsustainable contends with the world of big banks and multinational corporations, where sustainability begins and ends with measuring and reporting. Drawing on five years of research among sustainability professionals in the US and Europe, Unsustainable shows how this depoliticizing tendency to frame sustainability as a technical issue enhances and obscures corporate power while doing little, if anything, to address the root causes of the climate crisis and issues of social inequality. Through this obsession with metrics and indicators, the adage that you can’t manage what you can’t measure transforms into a belief that once you’ve measured social and environmental impacts, the market will simply manage them for you.

The book draws on diverse sources of evidence―ethnographic fieldwork among a wide array of sustainability professionals, interviews with private bankers, and apocalyptic science fiction―and features analyses of name-brand companies including Volkswagen, Unilever, and Nestlé. Making the case for the limits of measuring and reporting, Archer seeks to mobilize alternative approaches. Through an intersectional lens incorporating Black and Indigenous theories of knowledge, power and value, he offers a vision of sustainability that aims to be more effective and more socially and ecologically just.