دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Michelle A. Lelièvre
سری: Archaeology of Indigenous Colonial Interactions in the Americas
ISBN (شابک) : 9780816534852
ناشر: University of Arizona Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 280
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Unsettling Mobility: Mediating Mi’kmaw Sovereignty in Post-contact Nova Scotia به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تحرک ناراحت کننده: میانجیگری حاکمیت Mi'kmaw در نوا اسکوشیا پس از تماس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از زمان تماس، تلاشهای نهادهایی مانند تاج و تخت بریتانیا و کلیسای کاتولیک برای جذب مردم بومی برای علامتگذاری این افراد بهعنوان «غیر از اکثریت مهاجران» انجام شده است. میشل A. Lelièvre در تحرک ناآرام بررسی می کند که چگونه تحرک این تضاد را در هسته پروژه استعماری شهرک نشینان پیچیده، مختل کرده و – گاهی اوقات – خدمت کرده است. للیور با تکیه بر کار میدانی باستان شناسی، قوم نگاری و بایگانی انجام شده با اولین ملت پیکتو لندینگ - یکی از سیزده جامعه میکما در نوا اسکوشیا - استدلال می کند که برای ولیعهد بریتانیا و کلیسای کاتولیک، تحرک نه تنها برای سکونت گاه ضروری بوده است. از مستعمره بلکه برای مدیریت و تبدیل میکماق. برای میکماق، تحرک مستمر آنها بهعنوان نمایشی از حاکمیت بر سرزمینها و آبهای اجدادیشان علیرغم تجاوز مهاجران اروپایی عمل کرده است. تحرک ناآرام نیاز به یک نظریه انسانشناختی تحرک را نشان میدهد که نه تنها نحوه حرکت افراد از مکانی به مکان دیگر، بلکه ارزشهای مرتبط با چنین حرکاتی و ادراکات حسی را که سوژههای متحرک تجربه میکنند، در نظر میگیرد. تحرک ناراحت کننده استدلال می کند که انسان شناسان، دانشمندان بومی و سیاست گذاران باید حل و فصل را فراتر از بی تحرکی تصور کنند. در عوض، هم شیوههای متحرک و هم بیتحرک، روایتهای مرتبط با آن اعمال، و تجربیات تجسمیافته از آنها به نحوه ساخت مکانها - به عبارت دیگر، نحوه سکونت آنها کمک میکند. تحرک ناآرام در لحظه ای فرا می رسد که مردم بومی در آمریکای شمالی به طور فزاینده ای از جنبش به عنوان نوعی اعتراض به شیوه هایی استفاده می کنند که نه تنها بر سوبژکتیویته سیاسی خود تأکید می کند، بلکه ماهیت آن سوبژکتیویته را نیز بازسازی می کند.
Since contact, attempts by institutions such as the British Crown and the Catholic Church to assimilate indigenous peoples have served to mark those people as “Other” than the settler majority. In Unsettling Mobility, Michelle A. Lelièvre examines how mobility has complicated, disrupted, and—at times—served this contradiction at the core of the settler colonial project. Drawing on archaeological, ethnographic, and archival fieldwork conducted with the Pictou Landing First Nation—one of thirteen Mi’kmaw communities in Nova Scotia—Lelièvre argues that, for the British Crown and the Catholic Church, mobility has been required not only for the settlement of the colony but also for the management and conversion of the Mi’kmaq. For the Mi’kmaq, their continued mobility has served as a demonstration of sovereignty over their ancestral lands and waters despite the encroachment of European settlers. Unsettling Mobility demonstrates the need for an anthropological theory of mobility that considers not only how people move from one place to another but also the values associated with such movements, and the sensual perceptions experienced by moving subjects. Unsettling Mobility argues that anthropologists, indigenous scholars, and policy makers must imagine settlement beyond sedentism. Rather, both mobile and sedentary practices, the narratives associated with those practices, and the embodied experiences of them contribute to how people make places—in other words, to how they settle. Unsettling Mobility arrives at a moment when indigenous peoples in North America are increasingly using movement as a form of protest in ways that not only assert their political subjectivity but also remake the nature of that subjectivity.