Unequal Beginnings: Agriculture and Economic Development in Quebec and Ontario until 1870

در زمان کنفدراسیون، رهبری اقتصادی انتاریو بر کبک به خوبی تثبیت شده بود. جان مک کالوم نشان می‌دهد که منشأ این رهبری ارتباط چندانی با محافظه‌کاری ساکنان و کلیسا در کبک داشت، با هرگونه سوگیری ضدصنعتی بازرگانان مونترال و هیچ ربطی به کنفدراسیون نداشت. منشاء آن بیشتر در ثروتی بود که توسط زمین های کشاورزی برتر انتاریو فراهم می شد.

در بخش عمده ای از نیمه اول قرن نوزدهم، کشاورزان انتاریو نسبت به کشاورزان قرن بیستم ساسکاچوان در کشت گندم تخصص بیشتری داشتند. زمانی که شرایط بازار در دهه 1860 تغییر کرد، استان توانست از سرمایه حاصل از گندم برای انتقال به سایر خطوط تولید استفاده کند. کشاورزان کبک که هم زمین بکر انتاریو و هم بازارهای رو به رشد شمال شرقی ایالات متحده را نداشتند، نتوانستند جایگزین های سودآوری برای گندم بیابند. در نتیجه، درآمد نقدی کشاورزان متوسط ​​انتاریویی حداقل سه برابر همتایان کبکی او در سال‌های قبل از کنفدراسیون بود و این تفاوت عظیم تأثیرات عمیقی بر توسعه اقتصادی در سایر بخش‌های اقتصاد داشت.

در انتاریو رشد شهرها، امکانات حمل و نقل و صنعت به طور جدایی ناپذیری با پایگاه کشاورزی قوی استان مرتبط بود. در کبک توسعه کمی در خارج از مونترال و شهر کبک رخ داد. صنعتگران مونترال چندین مزیت داشتند. با این حال، صنعت کبک احتمالا نمی تواند جمعیت مزارع مازاد استان را جذب کند. رونق گندم انتاریو سرمایه ای را فراهم کرد که به صنعت انتاریو اجازه داد تا به سبک کلاسیک تکامل یابد. در واقع، گندم انتاریو ممکن است نمونه نادری از یک کالای اصلی باشد که مازاد آن در منطقه تولید کننده باقی مانده است.

تاریخ تحلیلی و تاریخی جان مک کالوم از الگوهای اقتصادی که امروزه ادامه دارد، سهمی محکم و بدیع در تاریخ اقتصادی کانادا دارد. .

By the time of Confederation Ontario’s economic lead over Quebec had been well established. John McCallum shows that the origins of this lead had little to do with the conservatism of the habitants and the church in Quebec, little to do with any anti-industrial bias of the Montreal merchants, and nothing to do with Confederation. Rather the origins lay in the wealth provided by Ontario’s superior agricultural land.

During much of the first part of the nineteenth century Ontario farmers were more specialized in wheat-growing than the twentieth-century farmers of Saskatchewan, and when the market conditions  changed in the 1860s the province was able to use the capital derived from wheat to shift to other lines of production. The Quebec farmers, lacking both the virgin land of Ontario and the growing markets of the northeastern United States, were unable to find profitable substitutes for wheat. As a result, the cash income of the average Ontario farmer was at least triple that of his Quebec counterparts in the years before Confederation, and this enormous difference had profound effects on economic development in other sectors of the economy.

In Ontario the growth of towns, transportation facilities, and industry was inextricably linked to the province’s strong agricultural base. In Quebec little development occurred outside Montreal and Quebec City. Montreal industrialists did have several advantages; yet Quebec industry could not possibly absorb the province’s surplus farm population. Ontario’s wheat boom provided the capital which permitted Ontario industry to evolve in the classic fashion; indeed, Ontario wheat may be a rare instance of a staple whose surplus was retained in the producing area.

John McCallum’s analytical and historical account of economic patterns that persist today makes a solid and original contribution to Canadian economic history.