دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: خارجی: فرانسوی ویرایش: نویسندگان: Bernard Cerquiglini سری: ISBN (شابک) : 9782707319814 ناشر: Minuit سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 224 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Une langue orpheline به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زبانی یتیم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ما مدتهاست که به دنبال اصیل ترین ریشه های زبان فرانسوی بوده ایم و عظمت آن را توجیه می کنیم. کشف اینکه این زبان از یک لاتین رایج آمیخته با گالی و ژرمنی آمده است، که کمترین لاتین در بین زبان های رومی است، دلخراش بود. با این حال، ما توانستیم این کمبود اولیه را با ساختن اصطلاحی قابل مقایسه با لاتینی جدید جبران کنیم: املای علمی، واژگان بازنگری شده، دستور زبان تنظیم شده، کارکرد اجتماعی برجسته. به همین دلیل است که فرانسوی، لاتین تحسین برانگیز ناامیدی، همچنین به یاد ماندنی ترین زبان در میان زبان های رومی است. ما بالاخره میدانستیم که چگونه به زبان ملی منشأ، خودمختار و در نهایت لذتبخش بدهیم. لهجه ایل دوفرانس، گویش ظریف و خالص، همیشه مورد لطف نویسندگان و حمایت شاهزادگان بوده است. میتوانست منبع بینظیر اصطلاح آبیاری فرانسه و جهان باشد. در پایان قرن نوزدهم، علم جمهوری خواهی این افسانه را به دانش مثبت تبدیل کرد و به کشور آسیب دیده دلیلی داد تا زبان خود را تحسین کند و آن را گسترش دهد. بنابراین، یک زبان یتیم به نمونه جهانی کمال طبیعی تبدیل شده است که هنرمندان و دانشمندان آن را تقویت می کنند، و همچنین هویت یک ملت و با فضیلت ترین شور آن را تقویت می کنند.
On a longtemps cherché pour la langue française des origines les plus nobles, justifiant sa grandeur. Découvrir qu'elle provenait d'un latin populaire mêlé de gaulois et de germanique, qu'elle était la moins latine des langues romanes fut un chagrin. On sut toutefois compenser ce manque initial en édifiant un idiome comparable à la latinité enfuie : orthographe savante, lexique refait, grammaire réglée, fonction sociale éminente. C'est pourquoi le français, admirable latin de désespoir, est aussi la plus monumentale des langues romanes. On sut enfin donner à la langue nationale une origine, autochtone, enfin gratifiante. Le parler de l'Île-de-France, dialecte élégant et pur, aurait eu depuis toujours la faveur des écrivains, la protection des princes ; il aurait été la source incomparable de l'idiome irriguant la France et le monde. À la fin du XIXe siècle, la science républicaine changea cette légende en savoir positif, offrant au pays meurtri la raison d'admirer son langage et de le répandre. Une langue orpheline est ainsi devenue l'exemple universel de la perfection naturelle que confortent les artistes et les doctes, ainsi que l'identité d'une nation, et sa passion la plus vertueuse.