Une construction du français à Douala - Cameroun

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Feussi Valentin.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 718 
زبان: French 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 6 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 30,000

ناشر: Anrt Diffusion
تاریخ: 2006
صفحات: 718
ISBN: 9782729573485 این پایان نامه به عنوان اثری با هدف ایجاد درک می کنند که شیوه های زبانی، گوینده را از طریق پدیده های اساساً اجتماعی و پویا در یک رابطه غیریت قرار می دهد. سپس به عنوان منابعی برای مدیریت رابطه‌ای، آیین‌های تعامل درک می‌شود.
در سطح روش‌شناختی، تولید قابل مشاهده‌ها با تکنیک‌های کلاسیک در علوم انسانی و اجتماعی، اما با تطبیق‌هایی برای این حوزه انجام شد: مشارکت مشاهده‌گر. ، مصاحبه جامع، گروه های ناخواسته، بلکه و بالاتر از همه کار بر روی تجربه میدانی بازیگران تحقیق (بازپرس و شاهدان). این گشودگی باعث شد درک کنیم که لازم نیست به یک رویکرد از پیش تعریف شده چسبیده باشیم. سپس رویکردهای قومی-اجتماعی-زبانی و تفسیر گرایانه
به عنوان رویکردهای سازنده گرایانه در نظر ما ظاهر شد که به لطف بازگشت دانش ساخته شده بین محقق، شاهدان و زمینه های پژوهشی به بعد بازتابی منجر شد. این اثر با پذیرش کنشگران مختلف اجتماعی به عنوان یک سبک زندگی، مفاهیم هنجار و جامعه زبانی را مورد بازنگری قرار داده و آنها را به عنوان کنش های زمینه ای در نظر گرفته است. فرانسوی در این زمینه به عنوان مجموعه‌ای از ساختارهای بازنمایی ظاهر شد (Francanglais، فرانسوی خوب، "فرانسوی شخصی‌شده"، فرانسوی بد، فرانسوی همسایگی، فرانسوی برای کودکان یا زبان‌آموزان). دارای ارتباط متنی هستند.
بنابراین بازیگران مختلف حتی در مورد نقاط اختلاف نظر موافق هستند. در این کیمیا، فرانسوی‌های همسایه، که خود را در جامعه دوالا نشان می‌دهند، به‌عنوان یک عمل مشخصه هم از گشاده رویی و هم تقسیم اجتماعی در روابط با دیگران است. یکی از پیامدهای زبانی این شیوه ها، کل تلاش برای تصاحب زبان فرانسه است که به عنوان زبان رسمی، خود را به عنوان یک سرمایه نمادین معرفی می کند. بنابراین، صحبت کردن به زبان فرانسه در دوآلا به منزله ادعای قدرت نمادین است، به این معناست که بخواهیم زبان فرانسه خود را در یک زمینه تعاملی تحمیل کنیم، زیرا فرانسوی به خودی خود وجود ندارد. این زبان به سادگی یک زبان در دست ساخت است.
نکته اساسی که از این مطالعه باید به خاطر داشت این است که اگر زبان یک ساخت اجتماعی باقی بماند، فرآیند دسترسی به آن نمی تواند زمینه سازی را با پیامدهای ناشی از آن پنهان کند.

Publisher: Anrt Diffusion
Date: 2006
Pages: 718
ISBN: 9782729573485 Cette thèse s’est construite comme un travail visant à comprendre que les pratiques linguistiques inscrivent le locuteur dans un rapport d’altérité, par des phénomènes essentiellement sociaux et dynamiques. Ces dernières sont alors comprises comme des ressources de gestion relationnelle, des rites d’interaction.
Sur le plan méthodologique, la production d’observables s’est effectuée par des techniques classiques dans les sciences humaines et sociales, mais avec des adaptations pour le terrain : la participation observante, l’entretien compréhensif, des corpus non sollicités, mais aussi et surtout un travail sur l’expérience du terrain des acteurs de la recherche (enquêteur et témoins). Cette ouverture a permis de comprendre qu’il ne fallait pas s’accrocher à une démarche prédéfinie. Les approches ethnosociolinguistique et interprétiviste,
nous sont alors apparues comme des démarches constructivistes, qui ont conduit à une dimension réflexive, grâce à la récursivité de la connaissance construite entre enquêteur, témoins et contextes de la recherche.
Se basant sur l’acceptation mutuelle des différents acteurs sociaux comme mode de vie, ce travail a revisité les concepts de norme et de communauté linguistique, et les a considérés comme des pratiques contextuelles. Le français dans ce cadre est apparu comme un ensemble de constructions représentationnelles (francanglais, bon français, « français personnalisé », mauvais français, français du quartier, français des enfants ou des apprenants).
Les formes reconnues et privilégiées comme du français ou bien une autre langue, ont une pertinence contextuelle.
Différents acteurs sont ainsi d’accord même sur les points de désaccord. Dans cette alchimie, le français du quartier, qui se présente dans la société doualaise, comme une pratique caractéristique à la fois de l’ouverture et du clivage social dans les rapports à autrui. Une des implications linguistiques de ces pratiques est l’ensemble des efforts pour l’appropriation du français qui, en étant la langue de jure, se présente comme un capital symbolique. Parler français à Douala revient donc à revendiquer le pouvoir symbolique, c’est vouloir imposer son français dans un contexte interactif, puisque le français en soi n’existe pas. Il est simplement une langue en construction.
Le point essentiel à retenir de cette étude est que si la langue reste une construction sociale, la démarche pour y accéder ne peut occulter la contextualisation, avec les conséquences qui en découlent.