Unconditional Equals

چرا نمی توان برابری را مشروط به "طبیعت" مشترک بشری کرد، بلکه باید برای همه باشد

برای قرن ها، اعلامیه های زنگ دار در مورد اینکه همه انسان ها یکسان آفریده شده اند برای یک انسان مشترک جذاب بود. طبیعت به عنوان دلیلی برای اینکه خود را برابر بدانیم. اما توسل به برابری طبیعی درجه‌بندی‌هایی از تفاوت‌های طبیعی را به دنبال داشت و ابهام در قلب «طبیعت» نسل‌ها را قادر می‌سازد تا از مردم بنویسند که ذاتاً برابر هستند در حالی که به سختی متوجه محرومیت افرادی می‌شوند که بر اساس جنسیت، نژاد یا طبقه‌شان به عنوان پست‌تر مشخص شده‌اند. علیرغم آنچه معمولاً به خود می گوییم، این محرومیت ها و درجه بندی ها امروز نیز ادامه دارد. در برابرهای بدون قید و شرط، فیلسوف سیاسی آن فیلیپس تلاش‌ها برای توجیه برابری را با ارجاع به ماهیت مشترک انسانی به چالش می‌کشد و استدلال می‌کند که توجیه به شرایط تبدیل می‌شود و در نهایت به طرد می‌رسد. او با رد منطق توجیه، در عوض خواستار یک برابری واقعی بدون قید و شرط است.

با تکیه بر نظریه سیاسی، فمینیستی و پسااستعماری، برابرهای بدون قید و شرط استدلال می کند که ما باید برابری را به عنوان چیزی پایه ای درک کنیم. در ویژگی های مشترک، اما به عنوان چیزی که مردم وقتی از در نظر گرفتن افراد فرودست امتناع می ورزند، اعمال می کنند. در زمانی که اعتقاد مشترک به برابری انسان ها به وضوح مشترک نیست، این کتاب یک مورد قوی برای تلقی برابری به عنوان تعهدی که به خود و دیگران می کنیم، و ادعایی که نسبت به دیگران مطرح می کنیم، هنگامی که آنها موقعیت ما را به عنوان انکار می کنند، ارائه می کند. برابر است.

Why equality cannot be conditional on a shared human “nature” but has to be for all

For centuries, ringing declarations about all men being created equal appealed to a shared human nature as the reason to consider ourselves equals. But appeals to natural equality invited gradations of natural difference, and the ambiguity at the heart of “nature” enabled generations to write of people as equal by nature while barely noticing the exclusion of those marked as inferior by their gender, race, or class. Despite what we commonly tell ourselves, these exclusions and gradations continue today. In Unconditional Equals, political philosopher Anne Phillips challenges attempts to justify equality by reference to a shared human nature, arguing that justification turns into conditions and ends up as exclusion. Rejecting the logic of justification, she calls instead for a genuinely unconditional equality.

Drawing on political, feminist, and postcolonial theory, Unconditional Equals argues that we should understand equality not as something grounded in shared characteristics but as something people enact when they refuse to be considered inferiors. At a time when the supposedly shared belief in human equality is so patently not shared, the book makes a powerful case for seeing equality as a commitment we make to ourselves and others, and a claim we make on others when they deny us our status as equals.