دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Joyce Carol Oates
سری:
ISBN (شابک) : 0060775564, 9780060775568
ناشر: Ecco
سال نشر: 2005
تعداد صفحات: 385
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Uncensored: Views & (Re)views به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بدون سانسور: بازدیدها و (بررسی ها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
بدون سانسور: دیدگاهها و (بازبینیها) صریحترین گردآوری قطعات منثور جویس کارول اوتس از زمان (زن) نویسنده: مناسبتها و فرصتها است. نهمین کتاب غیرداستانی او، سی و هشت قطعه متنوع و تحریکآمیز از نیویورک ریویو آو بوکز، مکمل ادبی تایمز، و نقد کتاب نیویورک تایمز را گرد هم میآورد. اوتس در مقدمهاش میگوید: «در مقاله یا نقد، پویایی داستانگویی پنهان است اما غایب نیست» و در واقع، صدای این «گفتوگوها» صدای داستان او را در صریح بودن دراماتیک و اخلاقی آن بازتاب میدهد. دیدگاه، و تمایل به درگیر کردن خواننده در قضاوت انتقادی. تحت عنوان "آدم خوب نیست"، چهره های بحث برانگیزی مانند سیلویا پلات، پاتریشیا هایسمیت، و موریل اسپارک بدون احساساتی بودن یا اغراق آمیز در نظر گرفته می شوند. تحت عنوان "معاصران ما، خودمان"، چهره های با استعدادی مانند ویلیام ترور، ای. ال. داکتروف، کازوئو ایشی گورو، مایکل کانلی، آلیس سبولد، مری کار، آن تایلر، و آن پچت مورد بررسی قرار می گیرند. اوتس در بخشهایی از «ادای احترام» و «بازدید» با اشتیاق و وضوح نمادهای فرهنگی مانند امیلی برونت؟، ارنست همینگوی، کارسون مککالر، رابرت لاول، بالتوس و محمد علی («بزرگترین» را مینویسد. ")؛ پس از گذشت چندین دهه، او اولین نسخه سینمایی دراکولای برام استوکر، و آمریکایینا، اولین رمان دون دلیلو، و همچنین اخلاقیات فروش نامه های خصوصی و اهمیت نوستالژیک زیارت والدن هنری دیوید ثورو را در نظر می گیرد. حوضچه. از طریق این مقالات متعادل و روشنگر، اوتس را در اوج شکل خود میبینیم که با نیاکان و معاصرانش درگیر است و سرنخهایی از فرآیند خلاقیت او ارائه میکند: «برای نثر نوعی موسیقی است: موسیقی «حال» را ایجاد میکند. آنچه در ظاهر بحث میشود ممکن است جز موجهایی باشد که از یک فوریت عمیقتر و زیرمتنی برمیخیزند.»
Uncensored: Views & (Re)views is Joyce Carol Oates's most candid gathering of prose pieces since (Woman) Writer: Occasions & Opportunities. Her ninth book of nonfiction, it brings together thirty-eight diverse and provocative pieces from the New York Review of Books, the Times Literary Supplement, and the New York Times Book Review. Oates states in her preface, "In the essay or review, the dynamic of storytelling is hidden but not absent," and indeed, the voice of these "conversations" echoes the voice of her fiction in its dramatic directness, ethical perspective, and willingness to engage the reader in making critical judgments. Under the heading "Not a Nice Person," such controversial figures as Sylvia Plath, Patricia Highsmith, and Muriel Spark are considered without sentimentality or hyperbole; under "Our Contemporaries, Ourselves," such diversely talented figures as William Trevor, E. L. Doctorow, Kazuo Ishiguro, Michael Connelly, Alice Sebold, Mary Karr, Anne Tyler, and Ann Patchett are examined. In sections of "homages" and "revisits," Oates writes with enthusiasm and clarity of such cultural icons as Emily Bront?, Ernest Hemingway, Carson McCullers, Robert Lowell, Balthus, and Muhammad Ali ("The Greatest"); after a lapse of decades, she (re)considers the first film version of Bram Stoker's Dracula, and Americana, Don DeLillo's first novel, as well as the morality of selling private letters and the nostalgic significance of making a pilgrimage to Henry David Thoreau's Walden Pond. Through these balanced and illuminating essays we see Oates at the top of her form, engaged with forebears and contemporaries, providing clues to her own creative process: "For prose is a kind of music: music creates 'mood.' What is argued on the surface may be but ripples rising from a deeper, subtextual urgency."