Un karma pesante

\"وقتی شنید که در ماه نوامبر چهل و دو ساله می شوم، به چشمان من نگاه کرد و گفت: \"چهل و دو مضرب هفت است. سال تغییرات بزرگی خواهد بود.\" آماده باش یوجنیا.\" یوجنیا ویولا به مضرب هفت اعتقادی ندارد، اما او همیشه برای درگیر شدن بسیار آماده بوده است. او نوجوانی بود که با دردهای زودرس مشخص شده بود و در یافتن هویت خود وسواس داشت: امروز او زنی بی پروا و در عین حال عاقل است. بهترین کاری که او انجام می دهد، چیزی که خوابش را می گیرد، شغل او به عنوان کارگردان است. اما وقتی زندگی ناگهان او را مجبور به توقف می‌کند، فیلمی که او به ما می‌گوید همان تکه‌های زیادی از خودش است که در خیابان باقی مانده است. سیزده ساله مجذوب قهرمان نامعلوم یک رمان روسی، دختری که در فرار از بیماری پدرش به لندن می رود، بیست ساله بی قراری که در دهه هشتاد به میلان و سپس در دهه نود به نیویورک می رسد. تا زمان حاضر سخت، محاصره شده توسط روان رنجورهای سال های صفر، اما پر از عشق ناقص به پیترو و دخترانش رزا و لوسیا، تنها کسانی که قادر به لنگر انداختن او به زمین هستند. «یک کارمای سنگین» که با نوشته‌ای کنایه‌آمیز و تند پشتیبانی می‌شود، اما می‌تواند به شخصیت‌های فراموش‌نشدنی جان بدهد، نگاهی غیرمعمول و درخشان به سی سال گذشته ما می‌اندازد و در کنار هم داستان زنی بی‌رحم است با خودش، اما به شدت شکننده. ، شاد ، مادرانه ، آنقدر دردناک به اصالت زندگی نزدیک است که تصور می کنیم حداقل به اندازه خودمان آن را می شناسیم. \"گاهی اوقات فکر می کنید که برای شروع واقعی زندگی، ابتدا باید بفهمید که کی هستید، انتخاب های درست انجام دهید، همه چیز را مرتب کنید: اما در نهایت زندگی شما به همان صورتی خواهد بود که زندگی می کردید. همانطور که اکنون دارید زندگی می کنید.\" p>

"Quando ha sentito che a novembre compio quarantadue anni mi ha guardata negli occhi e ha detto: 'Quarantadue è multiplo di sette. Sarà un anno di grandi cambiamenti: stai pronta, Eugenia'." Eugenia Viola non crede nei multipli di sette, ma è sempre stata fin troppo pronta a mettersi in gioco. Era un'adolescente segnata da un dolore prematuro e ossessionata dalla ricerca della propria identità: oggi è una donna spericolata eppure saggia. Ciò che sa fare meglio, quel che le toglie il sonno, è il suo lavoro di regista. Ma quando improvvisamente la vita la obbliga a fermarsi, il film che ci racconta è quello dei tanti pezzi di sé lasciati per strada. La tredicenne affascinata dall'oscuro protagonista di un romanzo russo, la ragazza che parte per Londra in fuga dalla malattia del padre, la ventenne inquieta che approda nella Milano dei profondi anni Ottanta e poi nella New York degli anni Novanta. Fino al presente rigoroso, assediato dalle nevrosi degli Anni Zero ma riempito dall'amore imperfetto per Pietro e per le figlie Rosa e Lucia, le uniche capaci di ancorarla a terra. "Un karma pesante", sostenuto da una scrittura ironica e tagliente ma capace di scaldarsi per dare vita a personaggi indimenticabili, getta uno sguardo insolito e brillante sui nostri ultimi trent'anni ed è insieme la storia di una donna spietata con se stessa ma teneramente fragile, allegra, materna, tanto dolorosamente vicina all'autenticità della vita che abbiamo l'impressione di conoscerla almeno quanto conosciamo noi stessi. "A volte pensi che per cominciare a vivere davvero devi prima capire chi sei, fare le scelte giuste, mettere tutto in ordine: ma alla fine la tua vita sarà il modo in cui hai vissuto. Il modo in cui stai vivendo adesso."