Un'amicizia Pericolosa

اودالی... آن روز صبح در سال 1924، وقتی او پشت میز کنار میز من نشست، باید می دانستم که قرار است زندگی من را زیر و رو کند. من قبلاً به مدت دو سال به عنوان تایپیست در ایستگاه پلیس منهتن کار می کردم و یک زندگی آرام و معمولی داشتم. من یک دختر قدیمی بودم: اگرچه دنیای اطرافم در حال تغییر بود، من هرگز به کوتاه کردن موهایم یا سیگار کشیدن فکر نکرده بودم. سپس اودالی آمد. باب سیاهش، لباس‌های شیک‌اش، سهولتی که سیگارش را نگه می‌داشت... اودالی خیلی بی‌تعصب، خیلی با اعتماد به نفس، خیلی مدرن بود. آن روزها متوجه شدم که می خواهم مثل او باشم و برای رسیدن به آن دست به هر کاری می زنم. به همین دلیل پذیرفتم که به آپارتمان مجلل او نقل مکان کنم و او را در مهمانی هایی همراهی کردم که در آن شامپاین می نوشیدیم و تا سحر با ریتم موسیقی جاز می رقصیدیم. به همین دلیل است که وقتی متوجه شدم او در حال جعل گزارش های پلیس است، چیزی نگفتم. می خواستم از او محافظت کنم. نمی توانستم تصور کنم که او فقط از من استفاده می کند. اینکه داشت به من دروغ میگفت چگونه می توانستم؟ اودالی برای من بیش از یک دوست بود. او زن ایده آل من بود. و در عوض داشت سقوط من را برنامه‌ریزی می‌کرد... با تعادل روی خط مبهم که حقیقت و دروغ را از هم جدا می‌کند، قهرمان و راوی این اولین رمان پژمرده - که نویسنده جوانش را به صدر رتبه‌بندی‌های بین‌المللی رساند - اسطوره را زنده می‌کند. نیویورک در دهه 1920، ما را درگیر داستانی مبهم، گریزان و غیرقابل پیش بینی کرد، همانطور که فقط داستان های عالی می توانند باشند.

Odalie... Quella mattina del 1924, quando si è seduta alla scrivania accanto alla mia, avrei dovuto capire che avrebbe sconvolto la mia vita. Già da due anni lavoravo come dattilografa alla centrale di polizia di Manhattan e conducevo una vita tranquilla, ordinaria. Ero una ragazza all’antica: sebbene intorno a me il mondo stesse cambiando, non avevo mai nemmeno pensato di tagliarmi i capelli o d’iniziare a fumare. Poi è arrivata Odalie. Il suo caschetto nero, i suoi vestiti eleganti, la disinvoltura con cui teneva la sigaretta... Odalie era così spregiudicata, così sicura, così moderna. In quei giorni, mi sono resa conto che volevo essere come lei e che avrei fatto qualsiasi cosa per riuscirci. Per questo ho accettato di trasferirmi nel suo lussuoso appartamento e l’ho accompagnata alle feste dove si beveva champagne e si ballava fino all’alba al ritmo della musica jazz. E per questo non ho detto nulla quando mi sono accorta che aveva falsificato alcuni rapporti di polizia. Volevo proteggerla. Non potevo immaginare che mi stesse semplicemente usando. Che mi stesse mentendo. Come avrei potuto? Odalie era più di un’amica per me. Era il mio ideale di donna. E invece lei stava architettando la mia rovina... In equilibrio sul labile confine che separa verità e menzogna, la protagonista e voce narrante di questo fulminante romanzo d’esordio – che ha lanciato la sua giovane autrice ai vertici delle classifiche internazionali –, ci fa vivere il mito della New York degli anni ’20, coinvolgendoci in una storia ambigua, sfuggente e imprevedibile, come solo le grandi storie sanno essere.