Ulysses and Justice

برای جیمز مک مایکل، اولیس جویس طیف وسیعی از تفاسیر دریافتی را دعوت می‌کند: کاری که این کتاب نیز انجام می‌دهد این است که مفسران خود را وادار می‌کند تا کتاب را برای برخی استفاده کنند. مک مایکل ادعا می‌کند که اگر اولیس از آنچه هست متعارف‌تر بود، خوانندگانش می‌توانستند محدودیت‌های راحت‌تری را برای خود در پاسخ‌هایشان به آن تعیین کنند، محدودیت‌هایی که فراتر از اولیس در برخوردشان با افراد در جهان گسترش نمی‌یابد. اما آنچه در عوض اتفاق می‌افتد این است که ساختار روایی غیرمتعارف اولیس مدام به آن‌ها یادآوری می‌کند که داستانی که در مورد هر یک از شخصیت‌ها گفته می‌شود، همان داستانی است که هر زمان که درباره شخصی فکر می‌کنند برای خود تعریف می‌کنند. این به آنها یادآوری می کند که هر فردی باید به عادلانه پاسخ دهد و عدالت پاسخگویی آنها به هر شخصی بستگی به این دارد که آنها تا چه اندازه آن شخص را در افکار خود توصیف می کنند. مک مایکل اصرار دارد که این عدالت است که خود جویس بیش از همه خواهان آن است. این مطالعه با تمایز جویس نه تنها از استفان ددالوس نابالغ، بلکه از راوی کاملاً بی‌پاسخ اولیس، درخواست ضمنی اما ناراحت‌کننده جویس را توصیف می‌کند که اولیس را نه به دلیل تسلط ادبی‌اش، بلکه به دلیل میزان پاسخی عادلانه به افراد مورد قضاوت قرار می‌دهد. در نیاز است.

اصلاً در سال 1991 منتشر شد.

کتابخانه قدیمی پرینستون از جدیدترین فناوری چاپ بر اساس تقاضا استفاده می‌کند تا دوباره در دسترس قرار گیرد که قبلاً خارج از آن بوده است. -چاپ کتاب ها از فهرست برجسته انتشارات دانشگاه پرینستون. این نسخه‌های شومیز، متون اصلی این کتاب‌های مهم را حفظ می‌کنند و در عین حال آنها را در نسخه‌های شومیز بادوام ارائه می‌دهند. هدف کتابخانه میراث پرینستون افزایش چشمگیر دسترسی به میراث علمی غنی موجود در هزاران کتاب منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه پرینستون از زمان تأسیس آن در سال 1905 است.

For James McMichael, Joyce's Ulysses invites the wide range of interpretations it has received: what it also does is to prod its interpreters to put the book to some just use. If Ulysses were more conventional than it is, McMichael claims, its readers could set more comfortable limits for themselves in their responses to it, limits that did not extend beyond Ulysses into their dealings with persons in the world. But what happens instead is that the singularly unconventional narrative structure of Ulysses keeps reminding them that the story they are being told about any of the characters is the same kind of story they tell themselves whenever they think about a person. It reminds them that every person needs to be responded to justly and that the justice of their response to any person depends on how justly they characterize that person in their thoughts. McMichael insists that it is justice that Joyce himself most wants. Distinguishing Joyce not only from the immature Stephen Dedalus but also from Ulysses' perfectly unresponsive narrator, this study describes Joyce's tacit but discomforting plea that Ulysses be judged not so much for its literary mastery as for the degree to which it is a just response to persons in need.

Originally published in 1991.

The Princeton Legacy Library uses the latest print-on-demand technology to again make available previously out-of-print books from the distinguished backlist of Princeton University Press. These paperback editions preserve the original texts of these important books while presenting them in durable paperback editions. The goal of the Princeton Legacy Library is to vastly increase access to the rich scholarly heritage found in the thousands of books published by Princeton University Press since its founding in 1905.