UDR: Declassified

در UDR: از طبقه بندی خارج شده، مایکل اسمیت آنچه را که تشکیلات بریتانیا، دولت بریتانیا و نیروهای مسلح آن می دانستند و باید در مورد هنگ جنجالی در پرونده هایی که اخیراً از طبقه بندی خارج شده اند.

از زمان تشکیل آن در سال 1970 به عنوان یک شبه نظامی بزرگ شده محلی، هنگ دفاعی اولستر به بزرگترین هنگ در ارتش بریتانیا تبدیل شد. برای اتحادیه‌گرایان، خدمت در UDR یک عمل شریف و اغلب یک سنت خانوادگی بود. برای ناسیونالیست ها، رویارویی با UDR اغلب خصمانه، اغلب وحشیانه و گاهی کشنده بود. برای ارتش بریتانیا، آنها «یک گونه خطرناک متحد» بودند، یک هنگ شبه نظامی کلاسیک که نقش خود را در سنت طولانی امپراتوری بریتانیا در استفاده از چنین نیروهایی ایفا کرد. به عنوان «سوپاپ ایمنی» برای خلق و خوی افراط گرایی وفادار تلقی می شد و همچنین به عنوان منبع اصلی آموزش، تسلیحات و اطلاعات برای وفاداران در طول درگیری عمل می کرد.

UDR: از طبقه بندی خارج شده یک افشای مبتنی بر شواهد از UDR با استفاده از فایل های طبقه بندی نشده از 10 داونینگ استریت، وزارت دفاع و NIO است. محرومیت از دسترسی به تاریخ بخشی از تلاش های مستمر دولت بریتانیا برای پنهان کردن گذشته استعماری خود است. این کتاب گواهی است بر ارزش سرپیچی از چنین تلاش‌هایی و کشف حقایق پشت گذشته آسیب‌زا.

In UDR: Declassified, Micheál Smith reveals what the British establishment, the British government and its armed forces knew and had to say about the controversial regiment in recently declassified files.

From its formation in 1970 as a locally raised militia, the Ulster Defence Regiment developed into the largest regiment in the British army. For unionists, service in the UDR was a noble act and often a family tradition; for nationalists, an encounter with the UDR was frequently hostile, often brutal, and sometimes fatal. To the British army, they were ‘a dangerous species of ally’, a classic militia regiment that played its part in the British Empire’s long tradition of using such forces. It was viewed as ‘a safety valve’ for the tempers of loyalist extremism, and also served as the main source of training, weaponry and intelligence for loyalists throughout the conflict.

UDR: Declassified is an evidence-based exposé of the UDR using declassified files from 10 Downing Street, the MoD and the NIO. The denial of access to history is a part of continuing efforts by the British state to obscure its colonial past. This book is a testimony to the value of defying such efforts and uncovering the truths behind our traumatic past.