Über die Stabilität von Schwingungen in Gelenkgetrieben

تحقیقات پویا پیوندها، از جمله موارد دیگر، منجر به به این سؤال که نوسانات اندام ها و امواج را به عنوان الاستیک در نظر بگیریم. ارتعاشات قاب مورد بررسی قرار گرفت [1]، و همچنین ارتعاشاتی که با بستر الاستیک یاتاقان‌ها یا هنگام در نظر گرفتن کشش خمشی شفت‌های ورودی و خروجی [2]، ارتعاشات پیچشی در شفت‌های ورودی و خروجی تحت فرضیات ساده‌کننده [1] رخ می‌دهد، مورد بررسی قرار گرفت. ]، با محاسبه دقیق و آزمایش تجربی [3]. در نهایت، کوپلر نیز به عنوان یک عضو الاستیک در نظر گرفته شد، تا حدی به عنوان یک فنر طولی [4] در نظر گرفته شد - اما در اوایل سال 1939 GEIGER [5] ارتعاشاتی را که در اعضای الاستیک بسیار نرم بازوی میل لنگ رخ می دهد، بررسی کرد. تجربی و کیفی متعاقباً و بر اساس ارتعاشات خمشی یک میله، اشاره شد که پیوندهای منفرد، به ویژه کوپلر، باید به عنوان یک پیوستار در نظر گرفته شوند و ارتعاشات خمشی مورد علاقه باید از یک معادله دیفرانسیل جزئی حاصل شود. مرتبه چهارم [6]. بعداً مسئله دوباره مطرح شد، معادله دیفرانسیل تنظیم شد و حل آن تحت فرضیات ساده‌سازی ارائه شد [7،8]. به ویژه اشاره شد که ضرایب متغیر زمان در معادله دیفرانسیل رخ می دهد. در حالی که در گذشته مشکلات زیادی برای بررسی دقیق وجود داشت، زیرا نه کامپیوترهای دیجیتال الکترونیکی و نه کامپیوترهای آنالوگ در دسترس نبودند، وضعیت از این نظر اساساً تغییر کرده است. امضا کنندگان زیر پیشنهاد کردند که معادله دیفرانسیل برای ارتعاشات خمشی در پیوندها، ابتدا با در نظر گرفتن کشش هر سه پیوند متحرک، اما با تأکید بر ارتعاشات و مسائل پایداری کوپلینگ تنظیم شود [9]. کار حاضر همکارم دکتر. -اینگ. H.

Die dynamischen Untersuchungen von Gelenkgetrieben führen u. a. zu der Frage nach den Schwingungen der als elastisch anzusehenden Glieder und Wellen. So wurden die Gestellschwingungen untersucht [1], ferner die Schwingungen, die bei elastischer Bettung der Lager oder bei Beachtung der Biegungselastizität von An-und Abtriebs­ wellen auftreten [2], die Torsionsschwingungen in An-und Abtriebswellen unter ver­ einfachenden Annahmen [1], bei genauer Durchrechnung und experimenteller Prüfung [3]. Schließlich wurde auch die Koppel als elastisches Glied betrachtet, und zwar gewissermaßen als Längsfeder aufgefaßt [4] - aber bereits 1939 hat GEIGER [5] rein versuchsmäßig und qualitativ die Schwingungen betrachtet, welche bei sehr weichen elastischen Gliedern einer Kurbelschwinge auftreten. Es wurde hieran anschließend und ausgehend von den Biegungsschwingungen eines Stabes darauf hingewiesen, daß man die einzelnen Glieder, insbesondere die Koppel als Kontinuum betrachten muß und die besonders interessierenden Biegeschwingungen auf eine partielle Differential­ gleichung 4. Ordnung führen müssen [6]. Später wurde das Problem erneut aufgegriffen, die Differentialgleichung aufgestellt und ihre Lösung unter vereinfachenden Annahmen angegeben [7,8]. Dabei wurde insbesondere darauf hingewiesen, daß in der Differential­ gleichung zeitlich veränderliche Koeffizienten auftreten. Während der genauen Untersuchung früher große Schwierigkeiten entgegenstanden, da weder elektronische Digital-noch Analogrechner zur Verfügung standen, hat sich die Situation in dieser Beziehung grundlegend geändert. So wurde vom Unterzeichneten angeregt, die Differentialgleichung für die Biegungsschwingungen bei Gelenkgetrieben aufzustellen, zunächst unter Beachtung der Elastizität aller drei bewegten Glieder, aber unter Betonung der Schwingungen und der Stabilitätsfragen der Koppel [9]. Die vorliegende Arbeit meines Mitarbeiters Dr. -Ing. H.