Über die Atmungsregulation unter Arbeit

با تنفس خارجی، تبادل گاز بین هوای بیرون (محیط خارجی) و یک موجود زنده (محیط داخلی) را درک می کنیم. در حالی که در تماس مستقیم با هوای بیرون، به عنوان مثال، با گیاهان یا تک یاخته ها، تبادل گاز صرفاً یک مشکل انتشار است، یک دستگاه تنفسی پیچیده، به ویژه در حیوانات زمینی، ضروری بود تا تبادل گاز مطابق با آن تضمین شود. با نیازهای متابولیسم . سیستم تنفسی برای پوشاندن سطح کوچکی از پوست که برای تبادل گاز در دسترس است و تنها حدود 1-2٪ (1.9٪ برای O2، 2.7٪ برای CO2) از متابولیسم در حال استراحت در انسان را پوشش می دهد (SCHAEFER, SCHEER [197، 198]؛ ERNsTENE [60]؛ WHITEHOUSE [212])، و بنابراین زندگی را در وهله اول ممکن می‌سازند. به عنوان نوعی جبران برای سطح کوچک و ضعیف بدن، ریه‌ها عضوی را تشکیل می‌دهند که در بدن جابجا می‌شود، که مساحت سطح را دو برابر افزایش می‌دهد - برای مثال در انسان - از 1.5 به 2.5 متر به حدود 2.90 متر می‌شود. با اتصال مجاری تنفسی برای مرطوب و گرم کردن هوای استنشاقی، شرایط ثابت و بهینه برای تبادل گاز از طریق غشایی که تنها چند لیتر ضخامت دارد، ایجاد می‌شود. از طریق انبساط و انقباض ریتمیک محتویات قفسه سینه، هوای بیرون با فشار اکسیژن حدود 150 torr، CO با حدود 0.4 torr 2 و بقیه نیتروژن وارد ریه ها می شود و CO و بخار آب بازدم می شوند.

Unter äußerer Atmung verstehen wir den Gasaustausch zwischen der Außenluft (Milieu externe) und einem belebten Organismus (Milieu interne). Während bei direktem· Kontakt mit der Außenluft, wie es zum Beispiel die Pflanzen oder die Protozoen vorweisen, der Gasaustausch allein ein Diffusions­ problem ist, wurde insbesondere bei den landlebenden Tieren ein komplizierter Atmungsapparat notwendig, um den Gasaustausch entsprechend den Bedürf­ nissen des Stoffwechsels zu garantieren. Der Atmungsapparat dient dazu, die kleine Oberfläche der Haut, die zum Gasaustausch zur Verfügung steht und die nur etwa 1-2% (1,9% für O2 , 2,7% für CO2) des Ruhestoffwechsels beim Menschen deckt (SCHAEFER, SCHEER [197, 198]; ERNsTENE [60]; WHITEHOUSE [212]), zu vergrößern und damit das Leben erst zu ermöglichen. Durch die Lungen wird, gewissermaßen kompensatorisch für die kleine, schlecht diffusible Körperoberfläche, ein in den Körper verlagertes Organ gebildet, wodurch ein­ 2 mal die Oberfläche - zum Beispiel beim Menschen - von 1,5 bis 2,5 m auf etwa 2 90 m vergrößert wird. Durch Vorschalten der Atemwege zum Anfeuchten und Anwärmen der eingeatmeten Luft werden konstante und optimale Verhältnisse für den Gasaustausch durch eine nur wenige !L dicke Membran geschaffen. Durch rhythmische Erweiterung und Verkleinerung des Thoraxinhaltes wird Außenluft mit einem SauerStoffdruck von etwa 150 Torr, CO mit etwa 0,4 Torr 2 und der Rest Stickstoff in die Lungen hineingebracht und CO sowie Wasser­ 2 dampf ausgeatmet.