Typology of Asian Societies: Bottom-Up Perspective and Evidence-Based Approach

این کتاب درباره ایجاد انواع جوامع بر اساس میزان رضایت افراد از حوزه‌ها، جنبه‌ها و سبک‌های زندگی از طریق تحلیل عاملی است. این یک رویکرد مبتنی بر شواهد در گونه‌شناسی و یک دیدگاه از پایین به بالا به جای یک دیدگاه از بالا به پایین اتخاذ می‌کند. بنابراین، موضع کتاب علیه هگل (آزادی برای یک نفر)، مارکس (شیوه تولید آسیایی)، وبر (اخلاق پروتستان و روح سرمایه داری)، ویتفوگل (استبداد آسیایی) و روستو (مدرنیزاسیون تحت رهبری غرب) است. این نویسندگان کلاسیک و مدرن تمایل دارند جوامع آسیایی را با چشمانی تا حدی ثابت ببینند و جوامع آسیایی را به شیوه ای از بالا به پایین دسته بندی کنند.

وقتی از پاسخ دهندگان نمونه تصادفی در مورد رضایت آنها سوال می شود. زندگی روزمره از نظر حوزه‌ها، جنبه‌ها و سبک‌های زندگی، سیاست‌های عمومی و نهادها و همچنین بقا و روابط اجتماعی ناگزیر مورد توجه قرار می‌گیرند - دو مورد اخیر ابعاد کلیدی مشترک در نظرسنجی ارزش‌های جهانی و سایر بررسی‌های فرهنگی هستند. این کتاب شیوه جدیدی از گونه‌شناسی جوامع آسیایی یا غیرآسیایی را پیشنهاد می‌کند که بلافاصله برای جغرافی‌دانان انسانی، انسان‌شناسان فرهنگی یا جامعه‌شناسان آشنا نیست، اما بسیاری از ناشناخته‌های پیچیده را با روش گونه‌شناسی آسان برای یادگیری آشکار می‌کند.</ p>

This book is about generating types of societies by the degree of individuals’ satisfaction with life domains, aspects, and styles via factor analysis. It adopts an evidence-based approach in typologizing and a bottom-up rather than a top-down perspective. Thus, the book’s position is against Hegel (freedom for one person), Marx (the Asiatic mode of production), Weber (Protestant ethics and the spirit of capitalism), Wittfogel (Asiatic autocracy), and Rostow (Western-led modernization). These classical and modern authors tend to see Asian societies with somewhat fixated eyes and categorize Asian societies in a top-down manner.

When random-sampled respondents are questioned about their satisfaction with daily life in terms of life domains, aspects, and styles, public policy and institutions as well as survival and social relations are inevitably touched upon―the latter two being the key dimensions common to the World Values Survey and other cultural surveys. This book proposes a new mode of typologizing societies, Asian or non-Asian, not immediately familiar to human geographers, cultural anthropologists, or sociologists, but revealing many complex unknowns with the easy-to-learn typologizing method.