دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.]
نویسندگان: Serge Jabbour. Elizabeth A. Stephens
سری:
ISBN (شابک) : 0849326222, 9780849326233
ناشر: Informa Healthcare
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 282
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Type 1 Diabetes in Adults: Principles and Practice به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دیابت نوع 1 در بزرگسالان: اصول و تمرین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هم پزشکان و هم بیماران به اطلاعات دقیق در مورد دیابت نوع 1 بزرگسالان (هم با شروع سریع و هم شروع آهسته) نیاز دارند. اگرچه این کتاب جدید، دیابت نوع 1 در بزرگسالان: اصول و روشها، حاوی اطلاعات خوبی است، اما این کتاب همچنان به ترویج افسانههایی درباره دیابت نوع 1 ادامه میدهد که توسط تحقیقات علمی معتبر منتشر شده در مجلات پزشکی معتبر منتشر شده است. این کتاب به مسائل مهمی که در بزرگسالی به دیابت نوع 1 مبتلا می شوند، نمی پردازد. احتمالاً مهمترین مشکلی که افراد مبتلا به دیابت خودایمنی بزرگسالان با آن مواجه هستند، تشخیص اشتباه دیابت نوع 2 و عدم درمان با انسولین اگزوژن در هنگام تشخیص است که استاندارد مراقبت برای مبتلایان به دیابت نوع 1 است. این کتاب نه به آن مشکل می پردازد و نه راه حلی برای آن مشکل ارائه می دهد. تشخیص نادرست معمولاً منجر به درمان غیر استاندارد می شود، جایی که پزشکان سعی می کنند از داروهای خوراکی (بدون انسولین) برای کنترل سطح گلوکز خون استفاده کنند و درمان غیر استاندارد اغلب منجر به شروع زودهنگام عوارض دیابت (به طور بالقوه در عرض چند ماه پس از تشخیص اشتباه) و رنج بی مورد از طرف بیمار می شود. فرد مبتلا به دیابت نوع 1 متأسفانه، اختلافات و اطلاعات غلط در مورد دیابت نوع 1 بزرگسالان در دیابت نوع 1 در بزرگسالان فراوان است. این کتاب حداقل سه رقم مختلف را برای تعداد افراد مبتلا به دیابت نوع 1 در ایالات متحده بیان می کند، اما هر یک از این ارقام از مطالعاتی است که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 با شروع آهسته در بزرگسالان را حذف کردند، که طبق دو مورد از نویسندگان دو تا سه برابر تعداد دیابت نوع 1 در دوران کودکی را نشان می دهند (ص. 27). سپس، فصل 13 («جنبههای روانشناختی دیابت نوع 1 در بزرگسالان») بیان میکند که «بیشتر بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1 در کودکی یا نوجوانی تشخیص داده میشوند.» باز هم، این افسانه که دیابت نوع یک زمانی که چنین اطلاعات اشتباهی ارائه شود، یک بیماری دوران کودکی ادامه دارد. در فصل 2 کتاب، نویسندگان بیان میکنند که «میزان بروز نسبتاً بالای دیابت نوع 1 در بزرگسالان اغلب قدردانی نمیشود، احتمالاً به دلیل فراوانی بیش از 10 برابری دیابت نوع 2 در این گروه سنی». "من پیشنهاد می کنم که اطلاعات نادرست منتشر شده توسط افراد در جامعه پزشکی منجر به عدم تایید تعداد واقعی دیابت نوع 1 بزرگسالان شود. به عنوان مثال، وب سایت TrialNet دیابت نوع 1 بیان می کند، "5 تا 10 درصد از همه افراد مبتلا به دیابت دیابت نوع 1 دارند" و "این نوع دیابت بیشتر در کودکان و بزرگسالان جوان رخ می دهد." مرکز دیابت Joslin وب سایت بیان می کند که "افراد ممکن است در هر سنی به دیابت نوع 1 مبتلا شوند، اما اغلب قبل از بزرگسالی تشخیص داده می شود. [دیابت نوع 1] حدود 5 تا 10 درصد از کل موارد دیابت را تشکیل می دهد." با این حال، این درصدها افراد مبتلا به دیابت را حذف نمی کنند. دیابت نوع 1 با شروع آهسته، و در واقع دیابت نوع 1 حدود 15 تا 25 درصد از کل موارد دیابت را تشکیل می دهد اگر همه موارد دیابت خودایمنی نوع 1 در این درصدها لحاظ شود. اگر موسساتی مانند NIH/NIDDK و Joslin چنین اطلاعات نادرستی در مورد دیابت نوع 1 ارائه دهند، جای تعجب نیست که بروز بالای دیابت نوع 1 در بزرگسالان (دو تا سه برابر دیابت نوع 1 در دوران کودکی، طبق این کتاب) نویسندگان) قدردانی نمی شود. TrialNet، یک مطالعه بزرگ در حال انجام در مورد دیابت نوع 1، افراد را بر اساس سن، نه نوع دیابت، حذف می کند. وب سایت TrialNet بیان می کند که TrialNet "به مطالعه، پیشگیری و درمان زودهنگام دیابت نوع 1 اختصاص دارد." اگر چنین است، چرا دیابت نوع 1 تازه تشخیص داده شده با سن شروع بالای 45 سال از مطالعات پیشگیری حذف می شوند. ? چرا اگر تشخیص دیابت نوع 1 بعد از 40 سالگی باشد، بستگان یک دیابتی نوع 1 از مطالعات سابقه خانوادگی حذف می شوند؟ برای مطالعه کنسرسیوم ژنتیک دیابت نوع 1 TrialNet، بستگان فرد مبتلا به دیابت نوع 1 در صورتی که دیابت نوع 1 بالای 35 سال تشخیص داده شده باشد، از مطالعه حذف می شوند. زیرا TrialNet تعداد زیادی از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 را به دلیل سن آنها کنار گذاشته است. در هنگام تشخیص، مطالعات واقعاً نمایانگر دیابت نوع 1 نیست، فقط دیابت نوع 1 زیر یک سن خاص است. در واقع چه چیزی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 بزرگسالان مورد نیاز است؟ 1) تشخیص صحیح (یعنی به عنوان نوع 2 اشتباه تشخیص داده نشده است) 2) شروع فوری انسولین درمانی فشرده برای حفظ توده سلولی بتا باقی مانده 3) آموزش مناسب دیابت نوع 1 برای بزرگسالان 4) ورود به کارآزمایی ها و مطالعات بالینی 5) درج در درصد دیابت نوع 1. این کتاب از برخی جهات مفید است، اما به مسائل کلیدی برای کسانی که در بزرگسالی به دیابت نوع 1 مبتلا می شوند، نمی پردازد. من اعتقاد ندارم که هنوز کتاب قطعی در مورد دیابت نوع 1 در بزرگسالان نوشته شده باشد.
Both clinicians and patients have a need for accurate information about adult-onset Type 1 diabetes (both rapid onset and slow onset). Although this new book, Type 1 Diabetes in Adults: Principles and Practices, contains some good information, the book also continues to promote myths about Type 1 diabetes that are disputed by sound scientific research that is published in peer-reviewed medical journals, and the book does not address critical issues facing those who acquire Type 1 diabetes as adults. Probably the most significant problem faced by people with adult-onset autoimmune diabetes is being misdiagnosed as having Type 2 diabetes, and not being treated with exogenous insulin at diagnosis, which is the standard of care for those with Type 1 diabetes. This book does not address that problem nor provide any solutions to that problem. Misdiagnosis typically results in substandard treatment, where doctors try to use oral medications (without insulin) to control blood glucose levels, and the substandard treatment often results in early onset of diabetic complications (potentially within months of misdiagnosis) and needless suffering on the part of the person with Type 1 diabetes. Unfortunately, discrepancies and wrong information about adult-onset Type 1 diabetes abound in Type 1 Diabetes in Adults. The book states at least three different figures for the numbers of people with Type 1 diabetes in the U.S., yet every single one of those figures comes from studies that excluded those with slow-onset Type 1 diabetes in adults, who according to two of the authors represent two to three times the numbers of childhood-onset Type 1 diabetes (p. 27). Then, Chapter 13 ("Psychological Aspects of Type 1 Diabetes in Adults" ) states that "most adults with Type 1 diabetes are diagnosed as children or adolescents." Again, it is no wonder that the myth that Type 1 diabetes is a childhood disease lives on, when such wrong information is presented. In Chapter 2 of the book, the authors state that "The relatively high incidence rate of Type 1 diabetes in adults is often not appreciated, probably because of the more than 10-fold greater frequency of Type 2 diabetes in this age group." I would propose that misinformation spread by those in the medical community leads to the lack of acknowledgement of the true numbers of adult-onset Type 1 diabetics. For example, the Type 1 diabetes TrialNet website states, "5 to 10 percent of all people with diabetes have type 1 diabetes" and "this type of diabetes occurs more often in children and young adults." The Joslin Diabetes Center website states that, "People may develop type 1 diabetes at any age, but it is frequently diagnosed before adulthood. [Type 1 diabetes] accounts for about 5%-10% of all diabetes cases." Yet those percentages exclude those with slow-onset Type 1 diabetes, and in fact Type 1 diabetes represents about 15-25% of all cases of diabetes if all Type 1 autoimmune diabetes cases are included in the percentages. If institutions such as NIH/NIDDK and Joslin provide such incorrect information about Type 1 diabetes, it is no wonder that the high incidence of Type 1 diabetes in adults (two to three times that of childhood-onset Type 1 diabetes, according to the book authors) is not appreciated. TrialNet, a large ongoing study of Type 1 diabetes, excludes people based on age, not type of diabetes. The TrialNet website states TrialNet "is dedicated to the study, prevention, and early treatment of type 1 diabetes." If that is the case, why are newly diagnosed Type 1 diabetics with age of onset over age 45 excluded from the prevention studies? Why is it that relatives of a Type 1 diabetic are excluded from the family history studies if the diagnosis of Type 1 diabetes was after age 40? For the TrialNet Type 1 Diabetes Genetics Consortium study, relatives of someone with Type 1 diabetes are excluded from the study if the Type 1 diabetic was diagnosed over age 35. Because TrialNet is excluding a huge number of people with Type 1 diabetes because of their age at diagnosis, the studies are not truly representative of Type 1 diabetes, only Type 1 diabetes below a certain age. What is actually needed for those with adult-onset Type 1 diabetes? 1) Correct diagnosis (i.e., not misdiagnosed as Type 2) 2) Immediately initiation of intensive insulin therapy, to preserve remaining beta cell mass 3) Appropriate Type 1 diabetes education geared towards adults 4) Inclusion in clinical trials and studies 5) Inclusion in percentages of Type 1 diabetes. This book is useful in some respects but does not address key issues for those who acquire Type 1 diabetes as adults. I do not believe that a definitive book on Type 1 diabetes in adults has been written yet.