Two-person zero-sum games

تئوری بازی دو نفره با جمع صفر به موقعیت‌هایی می‌پردازد که کاملاً رقابتی هستند - دقیقاً دو تصمیم‌گیر وجود دارند که هیچ امکان همکاری یا سازش برای آنها وجود ندارد. این بنیادی ترین بخش تئوری بازی ها و رایج ترین بخش است. کاربردهای متنوعی برای نبردهای نظامی، ورزش، بازی های سالنی، اقتصاد و سیاست وجود دارد. این تئوری در جنگ جهانی دوم متولد شد و اکنون به دانش قابل توجهی در مورد تصمیم گیری رقابتی تبدیل شده است. ظهور رایانه‌های مدرن و قدرتمند، راه‌حل بسیاری از بازی‌هایی را که زمانی فراتر از دسترس محاسباتی بودند، فعال کرده است.

بازی‌های دو نفره صفر جمع، ویرایش چهارم. مقدمه ای به روز در مورد موضوع، به ویژه جنبه های محاسباتی آن ارائه می دهد. هر بازی متناهی را می توان با روش brute force برشمرد که همه استراتژی های ممکن را برشمرد و سپس برنامه ریزی خطی را اعمال کرد. مشکل اینجاست که بسیاری از بازی‌های جالب، حتی با کمک رایانه، استراتژی‌های بسیار زیادی برای برشمردن دارند. پس از معرفی ایده‌ها، اصطلاحات و روش brute force در فصل‌های اولیه، بقیه کتاب به کلاس‌هایی از بازی‌ها اختصاص دارد که بدون برشمردن هر استراتژی قابل حل هستند. مثال های متعددی و همچنین مجموعه ای گسترده از تمرین ها آورده شده است. بسیاری از تمرین‌ها به برگه‌های یک کتاب کار اکسل اضافه می‌شوند که می‌توان آن را آزادانه از وب‌سایت SpringerExtras دانلود کرد. این نسخه جدید می تواند به عنوان یک کتاب مرجع یا به عنوان یک کتاب درسی استفاده شود.

Two-person zero-sum game theory deals with situations that are perfectly competitive—there are exactly two decision makers for whom there is no possibility of cooperation or compromise. It is the most fundamental part of game theory, and the part most commonly applied. There are diverse applications to military battles, sports, parlor games, economics and politics. The theory was born in World War II, and has by now matured into a significant and tractable body of knowledge about competitive decision making. The advent of modern, powerful computers has enabled the solution of many games that were once beyond computational reach.

Two-Person Zero-Sum Games, 4th Ed. offers an up-to-date introduction to the subject, especially its computational aspects. Any finite game can be solved by the brute force method of enumerating all possible strategies and then applying linear programming. The trouble is that many interesting games have far too many strategies to enumerate, even with the aid of computers. After introducing ideas, terminology, and the brute force method in the initial chapters, the rest of the book is devoted to classes of games that can be solved without enumerating every strategy. Numerous examples are given, as well as an extensive set of exercises. Many of the exercises are keyed to sheets of an included Excel workbook that can be freely downloaded from the SpringerExtras website. This new edition can be used as either a reference book or as a textbook.