Transport

یک ویژگی مشترک برای همه سلول ها حمل و نقل است. مولکول ها و یون ها باید با عبور از غشاها به صورت کنترل شده وارد سلول ها و خارج شوند. این فرآیند ممکن است هر یک از چندین شکل را داشته باشد: انتشار ساده، انتشار با واسطه حامل، انتقال فعال یا جابجایی گروهی. بیش از یک راه برای اندازه گیری هر کدام وجود دارد. سینتیک حمل و نقل، با اشاره خاص به گلبول قرمز، در جلد قبلی مورد بحث قرار گرفت. در این جلد سه فصل به موضوع کلی حمل و نقل می پردازد. Maloney، Kashket و Wilson روش مناسبی را برای مطالعه متابولیت و انتقال یون در باکتری ها خلاصه می کنند و Kimmich روش شناسی مربوطه را برای سلول های اپیتلیال جدا شده روده توصیف می کند. روش های شرح داده شده در این دو فصل کاربرد کلی برای مطالعات انتقال در سلول های منفرد از هر منبعی دارند. رویکردی که در این دو مقاله تکمیلی توضیح داده شده است در فصل توسط هوخشتات و همکارانش در مورد استفاده از غشاهای جدا شده از سلول های باکتریایی و پستانداران برای مطالعه پدیده های حمل و نقل گسترش یافته است. اگر بتوان یک کسر غشای پلاسمایی مناسب (وزیکول های مهر و موم شده و غیرقابل نفوذ با اجزای حمل و نقل لازم دست نخورده) تهیه کرد، می توان رویدادهای انتقال را از هر متابولیسم بعدی که ممکن است در سلول رخ دهد جدا کرد. وزیکول های غشایی جدا شده از باکتری ها نسبتا آسان به دست می آیند و نسبتاً به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته اند. کار با آماده‌سازی‌های مشابه از سلول‌های پستانداران کشت‌شده تازه شروع شده است، اما نویدهای زیادی دارد.

One property common to all cells is transport. Molecules and ions must enter and leave cells by crossing membranes in a controlled manner. The process may take any of several forms: simple diffusion, carrier-mediated diffusion, active transport, or group translocation. There is more than one way to measure each. Transport kinetics, with particular reference to the red blood cell, were discussed in a previous volume. Three chapters deal with the general subject of transport in this volume. Maloney, Kashket, and Wilson summarize the appropriate methodology for studying metabolite and ion transport in bacteria, and Kimmich describes the relevant method­ ology for the isolated intestinal epithelial cell. The methods described in these two chapters have general application to transport studies in single cells from any source. The approach described in these two complementary articles is extended in the chapter by Hochstadt and her collaborators on the use of isolated membranes from bacterial and mammalian cells for the study of trans­ port phenomena. If one can prepare a suitable plasma membrane fraction (sealed, impermeable vesicles with the necessary transport components intact), it becomes possible to separate the events of transport from any subsequent metabolism that may occur in the cell. Isolated membrane vesicles are relatively easy to obtain from bacteria, and they are com­ paratively well studied. Work with similar preparations from cultured mammalian cells is just beginning but has much promise.