Transparenz als Ideal und Organisationsproblem: Eine Studie am Beispiel der Piratenpartei Deutschland

لئوپولد رینگل این تز را توسعه می دهد که سازمان ها دائماً سعی می کنند درون خود را از بینش بیرونی پنهان کنند تا تصویری ایده آل از خود را حفظ کنند - حتی اگر ادعا کنند که شفافیت بیشتری ایجاد می کنند. از اینجا تنش بین آرمان های نهادینه شده شفافیت و عملکرد سازمانی به وجود می آید که در یک مطالعه موردی کیفی در مورد گروه پارلمانی ایالتی حزب دزدان دریایی نوردراین-وستفالن مورد بررسی قرار می گیرد. علیرغم اینکه حزب دزدان دریایی به شدت در گفتمان شفافیت لنگر انداخته است، پس از انتخاب به پارلمان ایالتی، گروه پارلمانی به تدریج و بر خلاف تصورات خود شروع به ایجاد یک پشت صحنه سازمانی غیرشفاف کرد.

Leopold Ringel entwickelt die These, dass Organisationen beständig versuchen, ihr Inneres vor äußerer Einsicht zu verstecken, um eine idealisierte Selbstdarstellung aufrechtzuerhalten - auch dann, wenn sie sich dazu bekennen, mehr Transparenz herzustellen. Daraus folgt eine Spannung zwischen den institutionalisierten Idealvorstellungen von Transparenz und der organisationalen Praxis, die in einer qualitativen Fallstudie zur Landtagsfraktion der Piratenpartei NRW untersucht wird. Trotz der starken Verankerung der Piratenpartei im Transparenzdiskurs ist die Fraktion nach ihrer Wahl in den Landtag Stück für Stück und entgegen ihren eigenen Vorstellungen dazu übergegangen, eine intransparente organisationale Hinterbühne herauszubilden.