Translating Maternal Violence: The Discursive Construction of Maternal Filicide in 1970s Japan

این کتاب اولین تحقیق کامل و به زبان انگلیسی را در مورد شیوه‌های متعدد و اغلب متناقضی ارائه می‌کند که در آن مادرانی که فرزندان خود را می‌کشند در دهه 1970 ژاپن به تصویر کشیده شده‌اند. این یک تصویر لحظه ای از یک لحظه تاریخی و اجتماعی است که در آن مادری دوباره مورد مذاکره قرار می گرفت و خشونت مادری هنجارهای رفتار قابل قبول مادری را مختل می کرد. با تکیه بر طیف وسیعی از مواد آرشیوی اصلی، سه مکان گفتمانی را بررسی می‌کند که در آن تصویر مادر قاتل نمایانگر مشخصی بود: پوشش رسانه‌ای موارد جنایت مادر. لفاظی یک جنبش آزادیبخش زنان که به تازگی در حال ظهور است، معروف به اومان ریبو؛ و آثار تخیلی نویسنده ژاپنی تاکاهاشی تاکاکو. با استفاده از ترجمه به عنوان یک ابزار نظری برای تمرکززدایی غرب به عنوان خاستگاه نظریه‌پردازی‌های (فمینیستی) مادری، امکان گفت‌وگوی فراملی را برای تصور پتانسیل مادران برای خشونت فراهم می‌کند. این اثر تامل برانگیز برای محققان نظریه فمینیستی، مطالعات فرهنگی و مطالعات ژاپنی جذاب خواهد بود.

This book provides the first full-length, English-language investigation of the multiple and often contradictory ways in which mothers who kill their children were portrayed in 1970s Japan. It offers a snapshot of a historical and social moment when motherhood was being renegotiated, and maternal violence was disrupting norms of acceptable maternal behaviour. Drawing on a wide range of original archival materials, it explores three discursive sites where the image of the murderous mother assumed a distinctive visibility: media coverage of cases of maternal filicide; the rhetoric of a newly emerging women’s liberation movement known as ūman ribu; and fictional works by the Japanese writer Takahashi Takako. Using translation as a theoretical tool to decentre the West as the origin of (feminist) theorizations of the maternal, it enables a transnational dialogue for imagining mothers' potential for violence. This thought-provoking work will appeal to scholars of feminist theory, cultural studies and Japanese studies.