دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mavhunga. Clapperton Chakanetsa
سری: Mobility studies
ISBN (شابک) : 9780262326155, 1322151326
ناشر: The MIT Press
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 309
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 29 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب مکانهای کاری گذرا: فناوریهای نوآوری روزمره در زیمبابوه: شکار معیشتی زیمبابوه شکار غیرقانونی فرهنگ مادی آفریقا انتقال فناوری انسان شناسی اقتصادی علوم سیاسی علوم سیاسی سیاست عمومی فرهنگی اجتماعی انسان شناسی فرهنگ عامه
در صورت تبدیل فایل کتاب Transient workspaces : technologies of everyday innovation in Zimbabwe به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مکانهای کاری گذرا: فناوریهای نوآوری روزمره در زیمبابوه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در این کتاب، Clapperton Mavhunga فناوری در آفریقا را از منظر آفریقایی می بیند. فناوری در حساب او چیزی نیست که همیشه از خارج وارد شود، بلکه چیزی است که مردم عادی از طریق نوآوریها یا خلاقیتهای روزمره خود میفهمند، میسازند و تمرین میکنند - از جمله چیزهایی که کمتر کسی حتی آن را تکنولوژیکی در نظر میگیرد. فناوری همیشه در آزمایشگاه در ساختمانهایی به سبک غربی سرچشمه نمیگیرد، بلکه در جامعه در جنگل، در مزارع، و در مکانهایی که دانش ساخته میشود و به نتایج عملی تبدیل میشود، سرچشمه میگیرد. خلاقیت های آفریقایی در تحرکات آفریقایی یافت می شود. Mavhunga حرکت افراد را نه تنها به عنوان وسایل انتقال در فضا بلکه به عنوان فضای کاری گذرا نشان می دهد. او با در نظر گرفتن شکار بومی در زیمبابوه، فلسفههای آفریقایی حرکتها را بهعنوان هدایت معنوی و جنگل را بهعنوان فضایی مقدس بررسی میکند. با مشاهده شکار به عنوان تحرک هدایت شده، Mavhunga سوالات جالبی را در مورد اینکه چه چیزی تکنولوژی را تحت رژیم های معنوی تشکیل می دهد، در نظر می گیرد. او توضیح می دهد که چگونه شکارچیان آفریقایی سنت های دانش خود را برای اهلی کردن اسلحه گسترش دادند، چگونه استعمارگران اروپایی، بدون هیچ چاره ای از خود، برای کمک به شکارچیان بومی برای مبارزه با مگس کشنده تسه تسه مراجعه کردند، و بررسی می کند که چگونه رژیم های حفاظت از حیات وحش، شکار آفریقایی را جرم انگاری کرده اند. جذب شکارچیان (و دانش آنها) به عنوان متحدان در پایداری حیات وحش. Mavhunga می نویسد، شکار یکی از بسیاری از دانش ها و شیوه های جرم انگاری است که مردم آفریقا در مواقع بحران اقتصادی یا سیاسی به آن روی می آورند. او استدلال میکند که این شیوهها باید جرمزدایی شوند و بهعنوان فناوریهای نوآوری روزمره با نگاهی به تعامل سازنده، نوآوری با آفریقاییها به جای آنها مورد بررسی قرار گیرند.
In this book, Clapperton Mavhunga views technology in Africa from an African perspective. Technology in his account is not something always brought in from outside, but is also something that ordinary people understand, make, and practice through their everyday innovations or creativities -- including things that few would even consider technological. Technology does not always originate in the laboratory in a Western-style building but also in the society in the forest, in the crop field, and in other places where knowledge is made and turned into practical outcomes. African creativities are found in African mobilities. Mavhunga shows the movement of people as not merely conveyances across space but transient workspaces. Taking indigenous hunting in Zimbabwe as one example, he explores African philosophies of mobilities as spiritually guided and of the forest as a sacred space. Viewing the hunt as guided mobility, Mavhunga considers interesting questions of what constitutes technology under regimes of spirituality. He describes how African hunters extended their knowledge traditions to domesticate the gun, how European colonizers, with no remedy of their own, turned to indigenous hunters for help in combating the deadly tsetse fly, and examines how wildlife conservation regimes have criminalized African hunting rather than enlisting hunters (and their knowledge) as allies in wildlife sustainability. The hunt, Mavhunga writes, is one of many criminalized knowledges and practices to which African people turn in times of economic or political crisis. He argues that these practices need to be decriminalized and examined as technologies of everyday innovation with a view toward constructive engagement, innovating with Africans rather than for them.
Content: Guided mobility --
The professoriate of the hunt --
The republic of absence --
Insectomobile invasions --
The professoriate and the insectomobile --
The professoriate and the white poacher --
The professoriate and chimurenga --
The professoriate and international ivory poaching --
Conclusions : mobile workshops and transient workspaces in times of crisis.