Transfusionspraxis

تزریق خون پیوند یک عضو مایع خارجی است. اجزای خون و مشتقات پلاسما داروهای تجویزی هستند و فقط با دستور پزشکی قابل تجویز هستند. بنابراین، پزشکی که بر روی بیمار کار می‌کند، باید دانش اولیه پزشکی انتقال خون بالینی برای دست زدن به اجزای خون و مشتقات پلاسما را داشته باشد. کار حاضر این پشتیبانی را فراهم می‌کند و دانش اولیه در مورد فرآورده‌های خونی و انتقال خون را به پزشکان غیر تزریقی منتقل می‌کند. از جمله خطرات انتقال خون، اصول سرولوژی گروه خونی و ترکیب خون و فرآورده های خونی و همچنین مدیریت حوادث انتقال خون را شرح می دهد. این قانون به قانون فعلی انتقال خون و دستورالعمل های انتقال خون و همچنین تجویز و تجویز خون و فرآورده های خونی می پردازد. این کار عملی است و به وضوح با نکات، فلوچارت ها و جداول مشخص طراحی شده است.

نسخه دوم کاملاً به روز شده و گسترش یافته است، از جمله در مورد جنبه های قانونی و قانون مواد مخدر رویه های انتقال اتولوگ و مقایسه اثربخشی. از روش‌های اتولوگ مانند اهدای خون اتولوگ در مقابل همودیلوشن در مقابل تزریق خودکار ماشینی.

این کار برای پزشکان فعال بالینی در همه رشته‌ها که پزشکان انتقال خون شناخته شده نیستند، انجام می‌شود.

Bei der Bluttransfusion handelt es sich um die Transplantation eines fremden flüssigen Organs. Blutkomponenten und Plasmaderivate sind dabei verschreibungspflichtige Arzneimittel und dürfen nur auf ärztliche Anordnung abgegeben werden. Von dem am Patienten tätigen Arzt werden damit grundlegende klinisch-transfusionsmedizinische Kenntnisse für den differenzierten Umgang mit Blutkomponenten und Plasmaderivaten gefordert. Das vorliegende Werk gibt diese Hilfestellung und vermittelt Basiswissen zu Blutprodukten und Transfusionen für Nicht-Transfusionsmediziner. Es beschreibt u.a. die Risiken von Bluttransfusionen, die Grundlagen der Blutgruppenserologie und die Zusammensetzung von Blut und Blutprodukten sowie das Management bei Transfusionszwischenfällen; es geht auf das aktuelle Transfusionsgesetz ein und die Richtlinien zur Bluttransfusion sowie auf die Verordnung und Gabe von Blut und Blutprodukten. Das Werk ist praxisnah und übersichtlich gestaltet mit vielen konkreten Tipps, Flussdiagrammen und Tabellen.

Die 2. Auflage erscheint komplett aktualisiert erweitert, u.a. zu juristischen und arzneimittelrechtlichen Aspekten autologer Transfusionsverfahren und zum Effektivitätsvergleich autologer Verfahren wie Eigenblutspende versus Hämodilution versus maschinelle Autotransfusion.

Das Werk richtet sich an klinisch tätige Ärzte aller Fachdisziplinen, die keine ausgewiesenen Transfusionsmediziner sind.