Transfixed by Prehistory: An Inquiry into Modern Art and Time

بررسی چگونگی تأثیر هنر مدرن از مفهوم پیش از تاریخ و ماقبل تاریخ

پیش تاریخ اختراعی اواخر قرن نوزدهم است. در آن لحظه پیشرفت تکنولوژی و شتاب تولید و گردش، سه روایت عمده غربی درباره زمان شکل گرفت. یکی پس از دیگری، این حوزه‌های جدید تحقیق به وسعت نامعلوم گذشته پرداختند: اول، حدس زدن سن زمین. دوم یافتن نقطه ظهور انسان; و سوم، تامل در عصر هنر. ماریا استاوریناکی جدایی ناپذیری این گزارش های موقتی را از نیروهای برهم زننده مدرنیته می داند. او می پرسد اگر از طریق این سه اختراع در هم تنیده longue durée در نظر گرفته شود، تاریخ مدرنیته و هنر آن چگونه خواهد بود. Transfixed by Prehistory تلاش می کند تا چنین تاریخی را بیان کند، که به نظر می رسد پیچیده تر از یک راهپیمایی اجتناب ناپذیر پیشرفت منتهی به آنتروپوسن است. بلکه تاریخچه گیجی، آشنایی زدایی، شتاب قهقرایی و اختراع بی وقفه است، زیرا «جدید» در رسوبات عمیق زمین نیز یافت شد. مدرنیته از سرعت به اندازه کندی، به همان اندازه تغییر به اندازه زمان عمیق، به همان اندازه اعتماد به نفس به اندازه شک و تردید تشکیل شده است، مدرنیته پدیده پیچیده ای است که نیاز به بازاندیشی دارد. استاوریناکی بر روی این تنش درونی از طریق شیوه‌های هنری اصلی (سزان، ماتیس، دی کیریکو، ارنست، پیکاسو، دوبوفه، اسمیتسون، موریس و هنرمندان معاصری مانند پیر هویگه و توماس هیرشهورن)، گفتمان‌های فلسفی (باتای، بلومنبرگ و بلومنبرگ) تمرکز می‌کند. ، و علوم انسانی. این کتاب پیشگامانه خوانندگان علاقه مند به تلاقی تاریخ هنر، مردم شناسی، روانکاوی، اسطوره شناسی، زمین شناسی و باستان شناسی را جذب می کند.

An examination of how modern art was impacted by the concept of prehistory and the prehistoric

Prehistory is an invention of the late nineteenth century. In that moment of technological progress and acceleration of production and circulation, three major Western narratives about time took shape. One after another, these new fields of inquiry delved into the obscure immensity of the past: first, to surmise the age of the Earth; second, to find the point of emergence of human beings; and third, to ponder the age of art. Maria Stavrinaki considers the inseparability of these accounts of temporality from the disruptive forces of modernity. She asks what a history of modernity and its art would look like if considered through these three interwoven inventions of the longue durée. Transfixed by Prehistory attempts to articulate such a history, which turns out to be more complex than an inevitable march of progress leading up to the Anthropocene. Rather, it is a history of stupor, defamiliarization, regressive acceleration, and incessant invention, since the “new” was also found in the deep sediments of the Earth. Composed of as much speed as slowness, as much change as deep time, as much confidence as skepticism and doubt, modernity is a complex phenomenon that needs to be rethought. Stavrinaki focuses on this intrinsic tension through major artistic practices (Cézanne, Matisse, De Chirico, Ernst, Picasso, Dubuffet, Smithson, Morris, and contemporary artists such as Pierre Huyghe and Thomas Hirschhorn), philosophical discourses (Bataille, Blumenberg, and Jünger), and the human sciences. This groundbreaking book will attract readers interested in the intersections of art history, anthropology, psychoanalysis, mythology, geology, and archaeology.