Transfer in Schulentwicklungsprojekten

برنامه‌های توسعه مدرسه نوآوری‌ها را در سیستم آموزشی با صرف منابع قابل توجه توسعه و آزمایش می‌کنند. مشتریان (دولت های فدرال و ایالتی) انتظار دارند که یافته های این برنامه ها را بتوان به مدارس یا سایر مؤسسات اداری آموزشی که در توسعه دخالت ندارند، منتقل کرد. با این حال، این فقط به اندازه کافی کار نمی کند. در کار حاضر، مدلی برای انتقال دانش از برنامه‌های توسعه از دیدگاه روان‌شناختی و جامعه‌شناختی ساخته شده و با استفاده از داده‌های تجربی از یک برنامه آزمون مدل بررسی می‌شود. انگیزه افراد درگیر، جذابیت نوآوری و کیفیت ساختارهای پشتیبانی عوامل تعیین کننده برای یک انتقال موفق هستند. پیامدهای برنامه ریزی، اجرا و ارزیابی برنامه های توسعه مدرسه را می توان از این امر به دست آورد.

Schulentwicklungsprogramme entwickeln und erproben Innovationen im Bildungssystem unter erheblichem Ressourcenaufwand. Von Seiten der Auftraggeber ( Bund und Länder) wird erwartet, dass sich die Erkenntnisse dieser Programme auf nicht an der Entwicklung beteiligte Schulen oder andere Institutionen der Bildungsadministration transferieren lassen. Dies funktioniert jedoch nur unzureichend. In der vorliegenden Arbeit wird aus psychologischer und soziologischer Sicht ein Modell für Transfer von Erkenntnissen aus Entwicklungsprogrammen konstruiert und anhand empirischer Daten eines Modellversuchsprogrammes überprüft. Die Motivation der beteiligten Personen, die Attraktivität der Innovation sowie die Qualität der Unterstützungsstrukturen erweisen sich als entscheidende Faktoren für einen erfolgreichen Transfer. Daraus lassen sich Konsequenzen für die Planung, Durchführung und Evaluation von Schulentwicklungsprogrammen ableiten.