دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Viktor Blasjo
سری:
ISBN (شابک) : 012813237X, 9780128132371
ناشر: Academic Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 275
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب منحنی های متعالی در حساب لایبنیتس: کاربردی، بیوماتیک، معادلات دیفرانسیل، تئوری بازی ها، نظریه گراف، برنامه ریزی خطی، احتمال و آمار، آمار، مدل سازی تصادفی، تحلیل برداری، ریاضیات، علوم و ریاضیات، ریاضیات، جبر و مثلثات، ریاضی و مثلثات، حساب و کتاب کتاب های درسی جدید، استفاده شده و اجاره ای، بوتیک تخصصی
در صورت تبدیل فایل کتاب Transcendental Curves in the Leibnizian Calculus به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب منحنی های متعالی در حساب لایبنیتس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
منحنیهای متعالی در حساب دیفرانسیل و انتگرال لایبنیتس یک تضاد ریاضی و فلسفی بین ریاضیات کلاسیک و اوایل ریاضیات مدرن را تحلیل میکند. در اواخر قرن هفدهم، ریاضیات در آستانه یک بحران هویت قرار داشت. برای هزاران سال، معنای ریاضی و هستی شناسی در ساختارهای هندسی لنگر انداخته بود، همانطور که توسط خط کش و قطب نما اقلیدس تجسم شد. در اواخر سال 1637، دکارت زمانی که تکنیک جدید خود را در شناسایی منحنی ها با معادلات با استفاده از ابزارهای ردیابی منحنی خاص توجیه کرد، خود را کاملاً در این سنت قرار داد و بدین وسیله سنت سازنده باستانی و روش های جبری مدرن را در یک ازدواج رضایت بخش گرد آورد. اما پیشرفت های سریع در زمینه های جدید حساب بی نهایت کوچک و مکانیک ریاضی به زودی سنتز بزرگ او را خراب کرد. طرح دکارت منحنیهای استعلایی، یعنی منحنیهای بدون معادله چند جملهای را کنار گذاشت، اما در جریان این تحولات بعدی، چنین منحنیهایی ضروری به نظر میرسند. فریب دادن همزمان ریاضیات پیشرفته و مفاهیم باستانی پایههای آن سختتر و سختتر میشد، با این حال ریاضیدانان پیشرو مانند لایبنیتس مجبور بودند دقیقاً این کار را انجام دهند. ریاضیات جدید به طور طبیعی بیشتر با یک مفهوم تحلیلی از منحنی ها مطابقت دارد تا یک مفهوم مبتنی بر ساخت، با این حال هیچ کس نمی خواست به دومی خیانت کند، زیرا این عملاً به منزله توقف کامل ریاضیات تلقی می شد. اعتبار و اعتبار ریاضیات به آن بستگی داشت.
Transcendental Curves in the Leibnizian Calculus analyzes a mathematical and philosophical conflict between classical and early modern mathematics. In the late 17th century, mathematics was at the brink of an identity crisis. For millennia, mathematical meaning and ontology had been anchored in geometrical constructions, as epitomized by Euclid's ruler and compass. As late as 1637, Descartes had placed himself squarely in this tradition when he justified his new technique of identifying curves with equations by means of certain curve-tracing instruments, thereby bringing together the ancient constructive tradition and modern algebraic methods in a satisfying marriage. But rapid advances in the new fields of infinitesimal calculus and mathematical mechanics soon ruined his grand synthesis. Descartes's scheme left out transcendental curves, i.e. curves with no polynomial equation, but in the course of these subsequent developments such curves emerged as indispensable. It was becoming harder and harder to juggle cutting-edge mathematics and ancient conceptions of its foundations at the same time, yet leading mathematicians, such as Leibniz felt compelled to do precisely this. The new mathematics fit more naturally an analytical conception of curves than a construction-based one, yet no one wanted to betray the latter, as this was seen as virtually tantamount to stop doing mathematics altogether. The credibility and authority of mathematics depended on it.